Félagi minn skrifaði Leó M Jónssyni ogspurði útí þetta. Svar Leós var eftirfarandi:

Hérna koma smá upplisyngar úr gögnum sem þeir sendu mér.
Þannig að þetta er rafgreining sem þeir eru að bjóða:

Vetnið er eingöngu bætiefni. Ekki er hægt að keyra á vetni einu saman nema vera með sérstakan
vetnistank sem er þá fylltur áður en er settur í bílinn. Vetnisrafgreining er 70% nýtin sem þýðar að
um það bill 100 wött tekur að búa til 70 watta virði ad vetni. Bíll getur því aldrei framleitt nóg af
vetni sjálfur til að geta keyrt á því einu saman.

Spennuskynjari
Þetta er 12 volt 30 amper relay með innbyggðum spennuskynjara. Þessi búnaður
er notaður sem sjálvirkur rofi til að stjórna straumi að vetnisbúnaði. Rafkerfi bíla
er með spennu 12-12,5 volt þegar vél er ekki í gangi en spennan fer algent í 13,6
volt þegar vélin er komin í gang og rafall byrjaður að snúast. Þessi rofi kveikir á
vetnisbúnaði þegar spennan er hærri en 13 volt. Þetta tryggir að vetnisbúnaður
er einungis í gangi þegar vélin er í gangi.

Athyglisverð umræða.
Tek undir með Hjörleifi að einhverju leyti hvað varðar töfralausnirnar.
Ég er ekki alveg klár á hverju þessi aðferð byggir.
Það er eins og mig minni að það sé til einhver aðferð í eðlisfræðinni sem gerir það auðveldara að ná vetninu úr vatninu með því að nota undirþrýsting (vacum) til þess að létta með. Ef þetta byggir bara á því að nota alternator sem er valinn fyrir hvert ökutæki til þess að halda við rafgeymi þá er aukin notkun hans eitthvað sem jafnar hugsanlega út þennan ávinning. Þ.e.a.s. að það þarf aukna raforkuframleiðslu til að framleiða orku úr orku sem er til staðar. Við fyrstu sýn fengi maður núll útúr þeirri aðferð og jafnvel orkutap. Eldneytisverðið kann að vera orðið það hátt að það borgi sig samt.

Ókosturinn er fyrst og fremast sá að enn hefur engum tekist að láta þetts skila nokkrum árangri (að því ég best veit), því allur ávinningurinn af vetninu fer í framleiðsluna sjálfa. Því er enginn afgangur og í raun fer allt kerfið í að knýja sjálft sig. Lokaniðurstaðan er því stóraukið álag á alternator og aukin þyngd bílsins (að vísu lítil tala þar).

Sæll Hjörleifur

Nokkuð góður punktur.
Hef reyndar verið að spá í þetta lengi og þá að smíða þetta sjálfur.
Virðist vera einfalt í eldri bíla með blöndung og þá er þetta kannski að skila einhverju enn í bíla beina-innspítingu er þetta flóknara og spurning um hverju þetta
skilar.

Kv. Eiríkur

Hérna er athyglisverð fréttaskýring á þessu. Ekki einn einasti ,,uppfinningamaður" hefur getað sýnt óháðum aðila fram á að neitt af þessu virki. Það er aragrúi af alls konar drasli til sölu, og flest á það eitt sameiginlegt að virka alls ekki neitt. Tökum vetnisinnspýtinguna. Til að rafgreina vetnið þarf mikið rafmagn. Alternator undir öllu þessu álagi þyngir mótorinn og allur ávinningurinn fer í að knýja þennan aukna þunga á reimarnar. Einungis væri raunhæft að vera með vetniskút og fylla skottið, og sleppa þessum skottulækningum.
Það hefur verið lofað verðlaununm (MsNBC býður $10.000) þeim sem geta sýnt með óyggjandi hætti fram á að vetnisrafgreining virki sem eldsneytissparnaður. Enginn hefur gengið út með það verðlaunafé.
Oft kaupir fólk kraftaverkahluti sem eiga að minnka bensíneyðslu. Sjaldan eða aldrei hefur verið opnari markaður fyrir töfralausnir en akkúrat núna. Oft minnkar eyðslan í kjölfarið, ekki vegna hlutarins heldur er fólk sem kaupir þetta mjög meðvitað um eyðsluna og ekur öðruvísi. Staðráðið í að láta dæmið ganga upp.
Það er gríðarstór markaður tilbúinn að kaupa svona uppfinningu ef hún gengur upp. Ekki olíufélögin heldur stóru bílaframleiðendurnir. Þeir hafa þó ekki keypt neitt en halda áfram píslargöngu sinni með sparneytnari vélar og tvinntækni.
Bara mín skoðun...