Það var fallegt veður og sól skein í heiði, söguhetjan á Súúúsúkíí Bandító átti veginn, hjólið og hann voru eitt enda ekki hægt að finna betra eða fallegra mótorhjól þó víða væri leitað! Dagurinn hafði hafist á smá tékki á fallega hjólinu, vantaði nokkuð olíu, var keðja smurð og í lagi, öll ljós í lagi, já allt skoðað eins og vanalegt er hjá Súkku eigendum. Minn maður hafði ákveðið að fara einn í þessu fallega veðri og taka smá hring, fara til Grindavíkur og þaðan um Suðurstrandaveginn, fá sér smá snarl á Selfossi og síðan til baka um Þrastaskóg að Þingvöllum og Mosfellsheiðina heim, auðvitað var allt í fyrirfram ákveðnu plani, annað er óþekkt hjá eigendum SúúúSúkíí.

Ferðin gekk vel og lítil umferð á Reykjanesbrautinni sem og Grindarvíkurveginum. Söguhetjan stöðvar aðeins á bensínstöð í Grindavík svona til að tékka á öllu aftur því engin alvöru mótorhjólaeigandi sleppir því að skoða stöðu drifkeðju, smyrja hana og loft í hjólbörðum (eflaust betra að gera það í upphafi ferðar !!). Nú liggur fyrir að taka hinn margrómaða Suðurstrandarveg og minn maður hefur ákveðið að nú skuli losa sót úr Súkkunni.  Söguhetjan prjónar frá bensínstöðinni sem er eðlilegt því á planinu standa tvær ca. fimmtán ára stelpur og horfa með aðdáun á riddarann á Súkkunni (allavega fannst söguhetjunni það !).

Framundan er nokkuð beinn vegur og minn maður komin í efsta gír, kemur sér vel fyrir á sæti hjólsins, horfir á baksýnisspeglana og sér engin önnur ökutæki, engin fyrir framan og engin fyrir aftan. Nú er bensíngjöfinni snúið nokkuð hressilega og Súkkan tekur hressilega við sér, hljómurinn frá fjögurra strokka línumótornum er engu líkur, ekkert mótorhjól í heiminum hljómar eins fallega og Bandító, þetta er eins og að hlusta á fjóra tenóra taka fallega aríu, engin annar en Súkku Bandító eigandi getur upplifað þetta hugsar söguhetjan með sér.

Hraðmælir sýnir nú 180 km hraða á klst og það er nóg eftir, vegurinn virðist þrengjast og allt gerist hraðar, þetta er engu líkt ekki einu sinni kynlíf vekur slíkar tilfinningar (ath. ekki er vitað um aldur söguhetju !). En allt í einu (svipað og cotius interruptus) heyrir söguhetjan flaut já svona hjáróma bílflautu, hann horfir í baksýnisspegilinn og hvað er þetta, eitthvað grátt mótorhjól og ökumaður er með bleikan hjálm á höfðinu og virðist vera í svona kögur- leðurdressi. Já þessi á gráa mótorhjólinu meira segja veifar vinstri hendi og virðist vilja fara fram úr !! En minn maður á besta hjólinu ætlar sko ekki að láta eitthvað grátt ljótt mótorhjól fara fram úr sér (hann sá að þetta var ekki Súúúsúkíí). Hann gefur hressilega inn og Súkkan virðist fljótlega vera komin á “hljóðhraða” og nú ætlar söguhetjan að sýna þessum vitleysing með bleika hjálminn hvað alvörumótorhjól geta !!

En hver djöfulsins gráa brakið er komið að hlið Súkkunnar og ökumaður gráa hjólsins veifar nú eins og lítil stelpa á Bííbber tónleikum, já bendir líka á Súkkuna og aftur og aftur og síðan aftur á gráa brakið sem söguhetjan sér nú að er Harley Davidson V-Rod, sem er eins og allir vita hugsar söguhetjan með sér nr. eitt ekki alvöru Harley og það sem meira er að aðeins, dvergar, kerlingar og hommar aka um á V-Rod ! Súkkunni er gefið enn meira inn og söguhetjan veit að engin Harley í heiminum getur tekið Súúúsúkíí Bandító í spyrnu. Söguhetjan er hætt að horfa á hraðamælinn, nei bara einbeitir sér að akstrinum, hann er lagstur niður á bensíntank hjólsins, er búin að klessa hné sín að tanknum og jafnvel búin að leggja vinstri hendina þétt að hlið hjólsins. En enn og aftur er þetta skrapatól komið uppað hlið Súkkunnar og nú fer þetta andskotans , helvítis, djöfulsins brak fram úr Súkkunni og í sama mund skellur steinn eða eitthvað annað sem datt af þessu olíuleka skrani í hjálm söguhetjunnar !!

Mínum manni bregður mjög svo við þetta og snarhægir á Súkkunni og að lokum leggur söguhetjan Súkkunni sem lengst til hægri í vegkanti, drepur á hjólinu, tekur af sér hjálminn til að skoða hjálminn, sem er mjög svo nýlegur, já lakkið á nýja hjálminum hefur skemmst það er svona hálfgerð hola rétt fyrir ofan glerið og það sést í hvítt. Minn maður situr þarna og bölvar í hljóði þegar enn og aftur kemur þetta gráa Harley brak, þessi andskoti hefur snúið við og nú tekur þessi ökumaður með bleika hjálminn U-beygju fyrir aftan söguhetjuna, já meira segja spólar í hálfhring. Bleikhöfði leggur gráa Harley brakinu og stígur af baki, tekur af sér bleika ógeðið og þá sér söguhetjan að Harley ökumaðurinn er stórglæsileg ung kona, með ljóst hár en frekar stutt. Hún gengur hægum skrefum að Súkkunni með bleika hjálminn í vinstri hendi og stöðvar rétt við hlið Súkkunnar og svona “dæsir” og segir svona frekar hásri sexý rödd:     Ég ætlaði nú bara að spyrja þig hvernig ég kæmist í fjórða gír, því ég er á lánshjóli !!!

Höfundur er óþekktur.

Allar mótorhjólasögur eru sannar ekki satt, allavega man ég ekki eftir mótorhjólasögu sem ekki er sönn eða hvað með þig. En mig grunar samt að aðrar sögur en þær sem eru aðeins “stílfærðar” gleymist fljótt !!

Þessi “sanna” saga gerist fyrir ekki svo löngu, það er laugardagur og mitt sumar og aðal söguhetjan hann SigurHansi er í óða önn að gera Honduna sína klára fyrir dagsferð með félögum sínum í félagi sem kennt er við bæjarfélag. Auðvitað var formaður þessa félags búin að segja SigurHansa að hann ætti að kaupa sér Súúsúkkíí og þá helst Bandító en ekki einhverja gamla CB Hondu, en SigurHansi hafði heyrt frá aðal Hondumanni landsins að ekkert hjól kæmist með tærnar þar sem CB Hondan væri með hælana ef segja má svo. Þessar CB750 Hondur væru maður lifandi ofurhjól samtímans (ja kannski í kringum 1969 !!) en þessi sanna saga gerist 2016.

Það er fallegt veður og CB Honda SigurHansa er glæsileg á að líta, allavega úr fjarska, eitthvað hefur nú misfarist í málningu þessa hjóls þó sagan segi að CB Hondan sé með “orginal” lakk. Ef vel er hlustað þá hljómar mótor þessarar CB750 Hondu eins og einhver hafi gleymt nokkrum lausum boltum í sveifarhúsi !! Reyndar hafði útlendingur sem búsettur er á eyju við suðurströnd þeirrar eyju þar sem þessi sanna saga gerist sagt SigurHansa að einhver á lyfjum hafi örugglega átt og gert “upp” þessa alveg “orginal” CB ofur Hondu, sagt SigurHansa í algjörum trúnaði og það mætti ekki fréttast: Þessi Honda er bara ónýt ! og það sem verra er að hún er ekki “orginal” eins og mínar Hondur !! En hvað vissi þessi “útlendingur”.

SigurHansi leggur CB Hondunni á áberandi stað við félagsheimili  félagsins því hann vildi að aðrir njóti “fegurðarinnar. SigurHansi heilsar félögum sínum og spyr þá hvert eigi að halda í þessu fallega veðri. Honum er sagt að aðeins einn maður ráði því: Semsagt Súúsúkíí eigandinn og formaður félagsins. SigurHansi heilsar uppá formanninn með orðunum: Fallegur CB dagur félagi. Formaðurinn virðist ekki heyra og fer að tala um mikið afl og tog í Bandítóinum sínum og hvað Súkku hönnuðir séu þeir einu með viti á eftir ja Harley !! SigurHansi bendir brosandi á sína CB Hondu og segir: Er hún ekki glæsileg, en tekur ekki eftir því að formaðurinn er farin að tala við einhvern sem gengur þarna framhjá um eitthvað sem heitir Mopar !! SigurHansi fær loksins uppgefið að halda eigi í gegnum Hvalfjarðargöng og síðan í Borgarnes og þar tekin smá kaffipása, þaðan yrði haldið að Vegamótum á Snæfellsnesi , endatakmarkið yrði Hellnar.  SigurHansa lýst vel á þetta en spyr samt um eitt: Hvaða hraða akið þið á kæru félagar ? Og bætir við ég vill alls ekki of hratt !

Ferðin er hafin og SigurHansi hefur komið sér mjög framarlega í fimmtán hjóla röð, já vel mætt í þennan hópakstur góðra félaga. Auðvitað eiga fallegustu og bestu hjólin að vera sem fremst ekki satt hugsar SigurHansi með sér og brosir útað eyrum þar sem hann situr á alveg “orginal” CB Hondunni sinni. Ferðin gengur vel og meðalhraði er í kringum 90 km á klst. Áður en SigurHansi veit af er CB Hondan og hann komin í Borgarnes. Þar taka menn sér smá pásu, spjalla saman og fá sér kaffi. SigurHansi gengur milli manna og bendir þeim á í raun fallegsta og besta hjólið í ferðinni CB Honduna. Hann fær misjafnar undirtektir því eins og eðlilegt er þá finnst mönnum sín tegund best, formaðurinn vill bara ræða Súúsúkkí. En þetta er góður dagur sólin skín og allir í góðu skapi.

SigurHansi passar sig að vera klár þegar ekið er af stað til að vera framarlega í röðinni, það er ekið rólega frá Borgarnesi og að hringtorgi einu sem er staðsett við gatnamótin útá Snæfellsnes. Hópurinn er í fallegri röð og SigurHansi er ánægður með félaga sína, engin framúrakstur og ekið á góðum og jöfnum hraða. En brosandi CB Hondu eigandinn er varla búin að sleppa þessum fallegu hugsunum þegar fyrsta hjólið ekur fram úr honum, síðan næsti, það skiptir ekki máli þó það séu beygjur og blindhæðir eða jafnvel bílar á móti það bara ætla allir framúr CB Hondunni hans SigurHansa. Hann horfir á hraðamælirinn og hann sýnir 100 km á klst. SigurHansi hugsar með sér: Ég læt ekki einhverjar Súkkur, Heimaha eða Kawasúkkí fara fram úr mér !! SigurHansi snýr uppá rörið og hraðinn eykst, nú er CB Hondan á réttu róli enda þarna á ferð Súperbike (fortíðarinnar). En andskotinn hugsar SigurHansi með sér þegar einhver Bretadrusla á kuppadekkjum fer fram úr CB Hondunni, nei þetta gengur ekki segir SigurHansi við sjálfan sig, ég læt ekki míglekan breta fara fram úr mér. Það er enn meira snúið uppá rörið og SigurHansi sér að CB Hondan er komin í 150 km hraða á klst, en það er nóg eftir veit hann.

SigurHansi finnst hann vera komin á ógnarhraða, mótorinn í CB Hondunni hljómar eins og einhver sé að hrista málningarfötu fulla af nöglum, næsta beygja nálgast ógnar hratt og SigurHansi verður að hafa sig allan við til að ná þessari kröppur beygju, en helvítis djöfulsins glæpamaður er þetta sem fer fram úr CB Hondunni og já hægra megin meira að segja og þetta er gamall Vængur framleiddur af Honda ! Hvílíkt virðingarleysi er þetta hugsar SigurHansi, eru menn brjálaðir í þessu félagi, vita menn ekki að hámarkshraði er 90 km á klst. á þessum vegi ??!!. SigurHansi lendir á smá hæðarmismun á okkar góða malbiki, CB Hondan tekur stökk og allir demparar slá saman (enda orginal), hjólið hristir sig eins og blautur hundur af sundi og SigurHansi horfir eina ferðina enn á hraðamælinn og hann sýnir nú 170 km á klst og þá allt í einu kemur lítill svokallaður hippi framúr CB Hondunni, sá ökumaður virðist njóta sín vel, er með lappirnar svona lagðar á einhverja pedala fremst á grind hjólsins. Er maðurinn brjálaður hugsar SigurHansi heldur hann að þetta sé GP kappakstur og hann sé Valentino Rossi eða hvað. CB Hondan virðist vera að hristast í sundur og hún skekur sig eins og góður graðfoli í nálægð merar, ætlar þetta aldrei að taka enda segir SigurHansi við sjálfan sig, næsta beygja blasir við og nú er það aðeins frábær aksturskunnátta SigurHansa sem bjargar því að hann aki ekki útaf á 180 km hraða á klst.

Loksins loksins loksins Vegamót og SigurHansi ekur CB Hondunni inná bílastæðið við þenna áfangastað. Hann stígur af hjólinu og sér þá að það virðist leka olía frá nær öllum hlutum þessa besta mótor heimsins, annar afturdemparinn virðist hafa losnað frá, annar spegillinn er horfin, já meira segja skráningarnúmerið hefur losnað og hangir á öðrum boltanum. Hvílíkt og annað eins hugsar SigurHansi með sér, enda var ekið á nær 190 km hraða á klst. þegar hraðast var ekið (ath. orginal hraðamælir). Þarna þegar SigurHansi er að skoða afleiðingar þessa brjálæðis akstur kemur að honum einn félaginn, já þessi á bretadruslunni og segir brosandi: Breskt er best og bætir við: Hef ekki séð svona mikla olíu utaná mótorhjóli síðan ég átti einu sinni Harley. SigurHansi nær öskrar á þennan vitleysing og segir: Þetta bretadrasl er eingöngu hægt að nota í brotajárn !!

SigurHansi ákveður nú að tala við formann þessa félags og segja honum að hann muni aldrei nokkurn tíma fara í hópakstur með þessum helvítis hraðafíklum. SigurHansi segir formanni hvað honum finnst um þennan hóp og bætir við: Ég held ég haldi heim á leið, CB Hondan þolir varla meira svona bull, ég bið að heilsa ykkur. Formaðurinn skilur ekkert í þessu og reynir að leiðrétta sagðan ökuhraða því hann hafi verið fremstur og hafi aldrei farið yfir 110 km hraða á klst. En SigurHansi hristir bara hausinn setur á sig hjálminn og sest á CB Honduna og reynir gangsetningu, mótorinn á CB Hondunni virðist vera þreyttur eftir þetta allt saman og svona dregur djúpt andan og rekur upp nokkur andköf, það kemur sprenging og svo önnur, en að lokum fer CB Hondan í gang, en virðist ekki ganga á öllum. SigurHansi ekur burt frá þessum hraðafíklum og CB Hondan skilur eftir sig smá slóð af olíu, hjólið virðist halla aðeins til hægri en hverfur að lokum sjónum manna sem standa þarna og skilja ekkert í þessu tali um hraðakstur. Sagan segir að SigurHansi hafi komist heim að lokum, hann hafi þakkað það frábærri hönnun Honda, því hvaða ökutæki þolir til lengdar 200 km hraða á klst !!!!!!

Alveg sönn saga sögð af SigurHansa !

Kæri “vitlausi” bíleigandi/notandi, já þú þarna sem keyptir þér bíl sem er notaður er sem skattheimta við kaup á þessu “óþarfa” tæki, þú borgar innflutningsgjöld, af bílunum sem og flutningi hans til landsins, síðan vaskur ofan á allt saman. Þú þarft að tryggja bílinn og óbeint er að sjálfsögðu skattur af tryggingum bílsins, svo þarftu að kaupa eldsneyti, olíu, hjólbarða varahluti, viðgerðir og allt er skattlagt, síðan koma “smá” bifreiðagjöld, við tölum ekkert um afföll af þessu “óþarfa” tæki sem verður í raun verðlaust á örfáum árum og lánið sem þú tókst til að fjármagna bílakaupinn þarf líka að endurgreiða með vöxtum. Nú svo þurfum við stundum að fara á staði þar sem gjaldtaka er fyrir að leggja bílnum ekki satt. Eftir þessa upptalningu hverjum eiginlega dettur í hug að “fjárfesta” í bíl og já ég hef örugglega gleymt mörgu ?! Nei við eigum að nota almenningssamgöngutæki sem er auðvitað frábært því okkar góða veðurfar bíður uppá það mesta hluta ársins ekki satt, þó það rigni aðeins og smá snjór að viðbættu roki þá klæðum við okkur bara betur ! Þeir sem eiga börn skilja þetta enn betur hvað það er gott að fara með börn á ýmsum aldri í okkar almenningssamgöngutæki. Þetta er yfirleitt ekki nema nokkrir kílómetrar í næsta strætó frá heimili okkar ekki satt ! Það eru allstaðar góð strætóskýli sem verja þig og börnin þín fyrir öllu veðri ekki satt ?! Svo er það auðvitað eina raunverulega lausnin: Reiðhjól fyrir alla í fjölskyldunni, þetta frábæra samgöngutæki hentar öllum á öllum aldri ekki satt, það felur í sér stórlækkaðan kostnað ef bílnum er sleppt og hentar við öll tækifæri, allan ársins hring og í öllum veðrum ekki satt ?! Reiðhjólið er mjög heppilegt ja t.d. þegar við förum að versla inn mat og eða t.d. að kaupa okkur skáp í Ikea, já bara frábært tæki, ódýr líkamsrækt, aldrei að kaup eldsneyti, já bara við að skrifa þetta þá fer ég með mína bíldruslu á bílasölu á morgun og fæ að njóta góða veðursins á reiðhjólinu, þó reyndar í dag sé rigning og 25-30 metra vindur á sekúndu ! Hverning kem ég börnum mínum eða barnabörnum í skólann á reiðhjólinu ? Þ.e.a.s. þau sem geta ekki hjólað sjálf við allar aðstæður í skólann, íþróttir og áhugamál. Ég sé fyrir mér föður eða móður setja tveggja mánaða barnið sitt í barnastól á hjólinu eða í kerruna sem fest er við hjólið, smá frost og snjór eða rok og rigning skiptir ekki máli eða er það nokkuð ?! Svo er það unglingurinn minn sem neitar að fara í kerruna sem fest er við hjólið mitt, hann bara skilur ekki af hverju við eigum ekki bíl eins og aðrir “vitleysingjar”. En miskiljið mig ekki reiðhjól er frábært samgöngutæki við réttar aðstæður og hentar sumum en alls ekki öllum. En nóg komið þó ég hefði getað skrifað miklu meira, en hver er kveikjan að þessum skrifum: Jú nýjasta hugmynd núverandi stjórnvalda að fara innheimta nýjan skatt af “vitleysingjum” sem eiga bíla, þ.e.a.s. þeim sem langar að fara útfyrir stór Reykjavíkursvæðið ! Semsagt taka upp gjaldheimtu eins og í Hvalfjarðar-göngunum, ekki spurning að þetta er frábær hugmynd að skattleggja enn meira þá “vitleysingja” sem eiga og nota bíl, nú er það ekki lengur þeir sem stjórna Reykjavíkurborg sem vilja útrýma bílnum, nei nú eru það líka þeir sem stjórna landinu okkar. Bendi á að til að allir bíleigendur standi í sömu sporum, þá yrði auðvitað að setja gjald á þá sem vilja aka útfrá t.d. Akureyri, Ísafirði, Neskaupsstað, Hornafirði, því ekki má mismuna íbúum þessa lands, það verður að innheimta gjald af öllum þeim sem nota þau göng sem eru nú þegar tilbúin og þau eru þó nokkur víðs vegar um landið. Hvert stefnum við eiginlega í þessu landi okkar, allavega er ég hættur að skilja hver stefnan er, mig grunar að ríkiskassinn yrðu hálf tómur ef aðeins væru til ökutæki í eigu hins opinbera eða einkafyrirtækja þ.e.a.s. aðeins rútur-strætó-lögreglu og sjúkrabílar-steypubílar og já engin á einkabíl sem er eflaust draumur nokkurra sem stjórna okkar ástsælu höfuðborg í dag. Læt þetta duga því eflaust nennir engin að lesa þetta því allir eru að flýta sér að ná næsta “strætó”.

kveðja

Vitlausi bíl og mótorhjólaeigandinn

tekið af bifhjol.is

Einu sinni fyrir ekki löngu var smiður sem var að fara á eftirlau eftir að hafa  unnið við viðhald og viðgerðir í sama hverfinu í 45 ár . Daginn sem hann hættir hefur hann ákveðið að heimsækja alla viðskiptavini sína í þessu rólega hverfi. Allir vissu Sigurjón”geir” væri að hætta því hann hafði sagt öllum frá þessu og hvað hann ætlaði að gera þegar hann væri komin á eftirlaun, t.d. að hressa uppá Challangerinn sinn, en Sigurjón”geir” var Mopar maður í gegn, síðan ætlaði hann að nota meira Harleyinn sinn, fara oftar í ferðalög með konunni sinni á húsbílnum þeirra, en hjónin voru í klúbb húsbílaeiganda sem kallaður var Gómarnir.

Jæja þennan síðasta dag hringir hann bjöllunni á fyrsta húsinu og þar tekur á móti honum eldri kona sem kyssir hann á kinn og kveður hann með nokkrum fallegum orðum og einum skiptilykli. Næsta hús aðeins yngri kona og hún bíður honum uppá kaffibolla sem og kveður hann með handarbandi og réttir honum kaffikrús merktri Harley. Þriðja húsið þar fær hann einn bjór hjá ekkjumanni sem og er kvaddur með dagatali með myndum af húsbílum.

Þannig líður dagurinn og minn maður hann Sigurjón”geir” er komin með fullan bíl af dóti og fallegar minningar, síðasta húsið blasir við og Sigurjón”geir” man eftir að í þessu húsi býr ung kona verulega falleg og alltaf kurteis en frekar kuldaleg í framkomu. Hann hringir bjöllunni og hurðin opnast og þar stendur þessi fallega kona í mjög svo þunnum undirfötum og engu öðru, hún tekur í höndina á Sigurjón”geir” og leiðir hann inní svefnherbergi og þar upplifir Sigurjón”geir” það besta kynlíf sem hann man eftir, en hann er ekki ungur lengur og því sofnar hann eftir þessa einu bestu upplifun lífs síns. Þegar hann vaknar er komin morgun og hann finnur eggja og baconlykt í loftinu, hann fer fram í eldhús og þar stendur unga konan og er að klára að laga morgunmat, hún segir: heyrðu gamli farðu bara í sturtu og morgunmaturinn verður orðin klár þegar þú ert búin.

Sigurjón”geir” borðar morgunmatinn eftir góða sturtu og meðan hann er borða þá tekur hann eftir eins dollara seðli (sko þetta gerðist í USA !!) sem er snyrtilega lagður við hlið matardisksins. Sigurjón”geir” segir: Þetta er búið að vera stórkostlegt og ég á eftir að minnast þessarar stundar til æfiloka, en hvað er með þennan eins dollara seðil ???? Unga konan brosir fallega og segir: Í morgun þegar maðurinn minn var á leiðinni útum hurðina á leið í vinnu á Fordinum sínum þá sagði ég við hann: Hann Sigurjón”geir” smiðurinn okkar hér í hverfinu er að fara á eftirlaun og allir ætla gefa honum eitthvað í eftirlaunagjöf og hvað ætti ég að gefa honum ?? Maður ungu konunnar segir: Ah SCREW him, give him a dollar !!!

Einu sinni fyrir löngu löngu síðan var lítill strákur sem heitir Sigurjón”geir”, þessi strákur var duglegur strákur sem alltaf var að bralla eitthvað, gat aldrei setið lengi kyrr, alltaf að spyrja að einhverju og vildi alltaf verða fyrstur í öllu sem gert var.

Nú þegar þessi “sanna” saga gerist þá var Sigurjón”geir” byrjaður í skóla og þar sem annars staðar fannst Sigurjón”geir” allir hlutir gerast of hægt. Alltaf þegar kennarinn spurði einhvers þá var minn maður alltaf fyrstur til að rétta upp höndina til að svara. Kennarinn var kona á óráðnum aldri og frekar feiminn. Þessa kennslukona var orðin nokkuð vön því að Sigurjón”geir” væri alltaf fyrstur að rétta upp hönd ef einhvers var spurt. Einn daginn þegar kennslukonan var að reyna að kenna krökkunum reikning og það gekk alls ekki of vel, þá kom henni til hugar að koma með dæmisögu:

Hún segir: einu sinni var veiðimaður sem sá þrjár rjúpur sitja á grindverki og hann skýtur eina rjúpuna, hvað eru þá margar eftir krakkar ?? Sigurjón”geir” eins og vanalega er fyrstur að rétta upp höndina og segir: Engin !! Nei nei segir kennslukonan veiðimaðurinn skaut bara eina og þá eru eftir hve margar. Sigurjón”geir” svarar hratt: Sko hann skaut eina en hinar urðu hræddar við hvellinn og flugu í burtu !! Kennslukonan brosir og segir: Mér líkar hvernig þú hugsar Sigurjón”geir” minn en þetta er nú ekki svarið sem ég leitaði eftir.

Nokkrum dögum síðar er Sigurjón”geir” í tíma hjá kennslukonunni þegar hann réttir upp höndina og segir: Má ég spyrja þig spurningar kennslukona ?? Já já segir kennslukonan frekar óþolinmóð því Sigurjón”geir” var alltaf að spyrja spurninga og segir hvað er það: Sko það var þannig að á góðviðrisdegi sátu þrjár ungar konur á bekk og voru að borða ís, ein þeirra var að sleikja ísinn sinn, ein var svona á bíta í ísinn sinn og sú þriðja var að sjúga ísinn sinn, hver þeirra er gift spyr Sigurjón”geir” ?? Kennslukonan roðnar og svona hikstar og segir: Ætli það sé ekki sú sem er að sjúga ísinn sinn !!!! Nei nei segir Sigurjón”geir” það er auðvitað sú sem er með giftingarhringinn, en mikið líkar mér hvernig þú hugsar !!!

Höfundur er óþekktur á þessum sönnu sögum !!

Kawasaki Versys 1000 ABS LT-2017

Stóri Versysinn hefur vakið athygli sem og hrifningu alls staðar þar sem hann hefur verið prufaður og þ.e.a.s. eftir að hann var endurhannaður í núverandi útlit og gerð, en fyrsta útgáfan af þessum 1000cc Versys vakti ekki svo mikla athygli eða hrifningu en það er önnur saga sem lesa má á netinu eins og allt annað eins og t.d. að aðeins ætti að kaupa eina tegund mótorhjóla Súsúkki !! (Formaður vor telur mig leggja hann í einelti, en dæmi hver fyrir sig !!, en svona okkar á  milli þá læt ég þessa setningu: “Súsúkki er best” fylgja ölllum greinum héðan í frá, en smá bull er alltaf “hollt”, en hugsanlega verður ekki pláss fyrir þessa grein vegna ritskoðunar !!!!!!!! )

Eins og við munum öll þá vakti litli bróðir þ.e. 650cc hjólið mikla hrifningu þegar það var kynnt til sögunar, en þó vantaði uppá afl og tog (ég átti meira segja litla Versysinn !!) fannst mörgum og Kawa verksmiðjan hlustar á notendur eins og flestir framleiðendur. Stóri Versysinn hefur verið valið hjól ársins hjá nokkrum hjólblöðum í USA síðastliðinn tvö á og það segir ýmislegt um hjólið.

Þetta hjól, sem kynnt var til sögunnar fyrir rétt rúmum tveimur árum er með 1043cc vatnskældum mótor, beinni innspýtingu og sex gíra gírkassa, kemur með “slipper” kúplingu, hægt að stilla framrúðu, litlum handhlífum, ABS, sem og 28 lítra hliðartöskum sem hægt er að fjarlægja, þessar töskur koma í sama lit og hjólið, mælaborðið segir þér líka í hvaða gír þú ert ásamt ýmsum öðrum upplýsingum, ekki dónalegur pakki ef segja má svo. Svo er hægt að kaupa t.d. stærri framrúðu ofl.

Hjólið er sagt frábært ferðahjól hvort sem þú ert einn á því eða með farþega, frábært tog, verulega góða akstureiginleika við misjafnar aðstæður, fer vel á malarvegi líka, en er engan vegin utanvegahjól. LT Versysinn er flaggskipið í Versys útgáfunni. Það er hægt að telja upp ýmislegt sem hjólið bíður uppá og fátt sem hægt er að nefna neikvætt (jú jú ekki Súsúkkí !!). Jafnvel við háan snúning mótors þá finnur ökumaður nær engan titring uppí stýri né standpedala, en eins og áður sagt nóg af afli og alveg frábært tog. Rafframleiðsa er sögð mjög góð (nauðsynlegt í usa því þeir nota, hitahandföng, hitaskó, hitavesti, hitabuxur, GPS, kaffibrúsahitara ofl ofl !!) en útgefið afl er sagt 15.3 amps við 1100 snúninga=nauðsynlegt að vita !!.

Eins og áður sagt hjólið kemur standard með ABS frá Bosch, en að framan eru tveir 310mm diskar og einn 250mm að aftan. Hjólið kemur með alls konar tölvubúnaði sem gefur ökumanni möguleika á að stilla átak til afturhjólbarða og þetta kerfi er kallað KTRC(KP) og er stillanlegt á þrjá vegu. Hægt er að bæta við sig fullt af upplýsingum um hjólið og þá eins og venjulega af netinu, t.d. er ein greinin svo tæknileg að mig fór að dreyma um kaup á Súkku (uss uss nú er nóg komið af bulli !!).

Stolið og stílfært af netinu

Óli bruni

ENGINE
Displacement 1043cc 
Type 4-stroke In-Line Four 
Bore and stroke 77.0 x 56.0 mm 
Cooling Liquid 
Compression ratio 10.3:1 
Valve system DOHC, 16 valves 
Fuel system Digital fuel injection with four 38 mm Keihin throttle bodies 
Ignition Digital 
Lubrication Forced lubrication, wet sump 
BRAKES
Front: type Dual semi-floating 310 mm petal discs 
Front: calipers Dual opposed 4-piston 
Rear: type Single 250 mm petal disc 
Rear: calipers Single-piston 
DIMENSIONS
Overall length 2,240 mm 
Overall width 895 mm 
Overall height 1,400 mm / 1,465 mm (High Position) 
Wheelbase 1,520 mm 
Ground clearance 150 mm 
Seat height 840 mm 
Curb mass** 249 kg 
Fuel capacity 21 litres 
DRIVETRAIN
Transmission 6-speed, return 
Final drive Chain 
Primary reduction ratio 1.627 (83/51) 
Gear ratio: 1st 2.692 (35/13) 
Gear ratio: 2nd 1.950 (39/20) 
Gear ratio: 3rd 1.529 (26/17) 
Gear ratio: 4th 1.304 (30/23) 
Gear ratio: 5th 1.136 (25/22) 
Gear ratio: 6th 0.958 (23/24) 
Final reduction ratio 2.867 (43/15) 
Clutch Wet multi-disc, manual 
FRAME
Type Aluminium twin-tube 
Wheel travel: front 150 mm 
Tire: front 120/70ZR17M/C (58W) 
Wheel travel: rear 150 mm 
Tire: rear 180/55ZR17M/C (73W) 
Caster (rake) 27° 
Trail 106 mm 
Steering angle (left/right) 34° / 34° 
PERFORMANCE
Maximum Power‡ 88 kW {120 PS} @ 9,000 rpm 
Maximum Torque‡ 102 N.m {10.4 kgf.m} @ 7,500 rpm 
SUSPENSION
Suspension, front 43 mm inverted fork with rebound damping and springpreload adjustability 
Suspension, rear Horizontal Back-link, gas-charged, with rebound damping and remote spring preload adjustability 
DETAILS
Warranty 12 months warranty

tekið af bifhjol.is

Við samanburð á 10 löndum í Evrópu kemur í ljós að Ísland er eitt af ódýrustu löndunum til að taka mótorhjólapróf í Evrópu. Meðalkostnaður með öllu er um það bil 900 evrur á Íslandi á meðan að það getur verið allt að 3.200 evrur í Svíþjóð og 2.500 evrur í Hollandi eða Noregi. Aðeins Belgía og Írland eru ódýrari en samt nánast á pari við Ísland.

Er ekki rétt að byrja nýja árið með grein um “bestu” hjólin þ.e.a.s. Breskt er best !! En nóg af bulli því eins og allir vita þá er eina alvöru hjólið framleitt af Súsúkkí ekki rétt ??!! (formaður vor hefur alltaf rétt fyrir sér!!).

En snúum okkur að þessu hjóli sem er Triumph Scrambler árgerð 2017, en engin Scrambler var í boði á árinu 2016 frá Triumph. Segja má að saga Scrambler hjóla almennt hafi hafist uppúr 1950 og jafnvel fyrr, þ.e.a.s. þegar götu hjólum var breytt í (allavega reynt) utanvega hjól og þá með það í huga að nota þau sem keppnishjól við hinar ýmsu aðstæður t.d. í USA þar sem þau voru notuð mikið í sandauðnum og malarvegum en kannski minna í alvöru “endúró” eins og í t.d. Englandi. Allir stóru framleiðendurnir eins og BSA, Norton og Triumph framleiddu tveggja strokka hjól sem litu út eins og hægt væri að fara í utanvega akstur á þeim og japanir fylgdu í kjölfarið með hjól með þessu útliti, en fæst virkuðu vel í alvöru utanvega akstur !!

Fyrsti Scramblerinn frá Triumph leit dagsins ljós árið 2006 og þá 865cc, sagður 900, hjólið var í raun alveg sama hjólið og t.d. Bonneville, í raun aðeins útlitið t.d. annað pústkerfi, annað stýri og svo hjólbarðar, kveikjutími var líka annar á Scramblernum og því “hljómaði” hann öðruvísi en Bonníe. Flestir sem átt hafa Scrambler hafa verið ánægðir með hjólið, en þó hægt sé að nota það utanvegar eins og flest önnur hjól, þá er Scramblerinn “frekar” topp þungur til að nota í alvöru utanvega brölt (ég fór þó á mínum uppá Úlfarsfell).

Nýi 2017 Scramblerinn er alveg ný “græja” þ.e.a.s. með 900cc vatnskældri vél, 270 gráðu kveikjuröð, rúmlega 12 lítra bensíntank (minni en sá gamli) og svo það besta alveg ný grind sérstaklega smíðuð fyrir Scramblerinn. Nýja vélin er sögð skila ca. 28% meira afli sem og togi. Hjólið er með beinni innspýtingu og inngjöf rafstýrð (engir barkar). Kemur með ABS sem hægt er að aftengja við t.d. utanvegaakstur, einnig hægt að stilla afl til afturhjóls o.s.frv. Með nýju grindinni þá lækkar sætishæð frá 32.5” í 31.2” og það munar um minna fyrir stutta leggi !!

Fjöðrun er einnig slaglengri frá 4.2” að aftan í 4.7” auk þess eru dempara bæði að framan og aftan miklu betri. Hjólið er einnig 2” styttra en það gamla. Allur frágangur er til fyrirmyndar og hefur batnað verulega er sagt. Mælaborðið gefur ökumanni fullt af upplýsingum og er til mikilla bóta, allt er þetta tölvustýrt. Hjólið kemur “standard” með mótorhlíf undir mótor, einnig farþegapedölum sem hægt er að fjarlægja ef menn vilja. Sagt er að hjólið eyði einnig minna bensíni og það er alltaf til bóta ef afl minnkar ekki.

Hjólið er sagt frábært í akstri hvort sem ekið var á malbiki eða malavegum og kom verulega á óvart við utanvegaakstur, jafnvel þegar ekið var yfir grófa möl og árfarveg með grjóti og 6” djúpu vatni (kallast lækjarspræna). En hjólið fór vel með ökumann og þá sérstaklega vegna nýju grindarinnar, betra stýri og staðsetningu fótpedala. Hjólið fæst í þremur litum og hægt er að kaupa alls konar aukahluti til að gera hjólið að sýnu ef segja má svo, hver vill eiga “orginal” hjól ??!! Þetta hjól er virkilega flott að mínu áliti og nú er komin alvöru keppinautur við t.d. Ducati Scrambler hjólið. Allt meira tæknilegt er hægt að lesa á netinu.

P.s. Ég er búin að reyna sannfæra eiginkonu mína að ég þurfi að eignast nýjan Scrambler, minn gamli sé orðin alltof gamall, en hún sagði bara: Fer sá gamli ekki alltaf í gang !!!

Stolið og stílfært af netinu:

Óli bruni

2017 Triumph Street Scrambler Specs

Base Price: $10,700 (Jet Black)

Engine Type: Liquid-cooled, 270-degree crank angle parallel twin, SOHC, 4 valves per cyl.

Displacement: 900cc

Bore x Stroke: 84.6 x 80mm

Transmission: 5-speed, torque assist, wet multi-plate clutch

Final Drive: X-ring chain

Wheelbase: 56.9 in.

Rake/Trail: 25.6 degrees/4.3 in.

Seat Height: 31.2 in.

Claimed Dry Weight: 453 lbs.

Fuel Capacity: 3.2 gals.

MPG: NA

Ágætu félagar

Nú er komið að skráningu í helgarferðina 2017.  Búið er að bóka 20 rúm í 3 nætur hjá Sæluhúsum, Akureyri.

Farið verður fimmtudaginn 15 júní og komið heim sunnudaginn 18 júní.

Til að skrá sig þarf að vera innskráður á vefnum og þar eru nánari uppýsingar.

Kveðja

Stjórnin

tekið af bifhjol.is

Polaris hefur ákveðið að hætta framleiðslu Victory mótorhjólamerkisins eftir 18 ára líftíma merkisins. Polaris mun aðstoða umboð að losna við þau hjól sem enn eru óseld og halda áfram framleiðslu varahluta næstu 10 ár. Sala Victory mótorhjóla hefur verið á niðurleið síðastliðin fimm ár eða síðan Polaris eignaðist Indian merkið árið 2011. Árið 2015 var sala Victory mótorhjóla aðeins 3% af sölu Polaris samsteypunnar. Einnig mun breytingin yfir í Euro4 mengunarstaðalinn hafa verið Victory erfið, en aðiens fjórar gerðir voru í boði í Evrópu fyrir árið 2017. Verksmiðja Polarins í Spirit Lake, Iowa mun halda áfram framleiðslu en framleiða Indian mótorhjól í stað Victory hjólanna.