John Surtees kappaksturshetja sem varð bæði heimsmeistari á mótorhjólum og bíl.

Hver þekkir ekki þetta nafn sem er hér að ofan, allavega flestir sem eru komnir eins og sagt er: Til vits eða ára ! John fæddist á því herrans ári 1934, sonur eiganda og umboðsmanns mótorhjóla í London. John var ekki gamall þegar hann vann sinn fyrsta kappakstur og þá sem farþegi í hliðarvagni á Vincent mótorhjóli sem faðir hans ók, en feðgarnir voru dæmdir úr keppni vegna ungs aldurs John. Fyrsta alvöru keppnin sem John tók þátt í var þegar hann var fimmtán ára og þá í keppni sem fram fór á grasi.

Sextán ára var John farinn að vinna sem nemi í Vincent verksmiðjunum. Það leið ekki á löngu þangað til John var farin að stríða frægum kappaaksturshetjum og fór hann fljótlega að keppa á Norton keppnishjólum sem Norton verksmiðjunar létu hann hafa eftir að yfirmaður að nafni Joe Craig í keppnisdeild Norton sá hvað ungi maðurinn gat. Á fyrsta ári sínu þ.e.a.s. árið 1955 hafði John afrekað það að vinna þáverandi heimsmeistara Geoff Duke á Silverstone og einnig á Brands Hatch. En Norton verksmiðjurnar voru ekki fjárhagslega stöndugar og því ákvað John að fara keppa fyrir MV Augusta og ítalarnir kölluðu hann fljótlega Filio del vento= Sonur vindsins !

Árið eftir eða 1956 vann John sinn fyrsta heimsmeistartitil á MV Augusta, en árið eftir var ekki eins skemmtilegt fyrir John því Gilera sem og Moto Guzzi hjólin voru betri og John náði aðeins !! þriðja sæti í heimsmeistarkeppninni. En Gilera og Moto Guzzi hættu keppni í Grand Prix í lok ársins 1957 og því var það ekki erfitt fyrir John (og þó) að verða heimsmeistari árin 1958-1959 og 1960, John vann 32 keppnir af 39 sem hann tók þátt í, einnig var hann fyrsti maðurinn til að vinna Senior TT á Isle of Man þrjú ár í röð.

Árið 1960 ákveður John sem þá var tuttugu og sex ára að snúna sér að akstri kappaksturbíla og hans fyrsta keppni í formúlu 1 var á Silverstone brautinni og þá keppti hann fyrir Team Lotus. Í sinni annarri keppni náði hann öðru sætinu og keppti fyrir nokkur lið, en á árinu 1963 keppti hann fyrir Scuderia Ferrari og strax árið eftir varð hann heimsmeistari. Ekki var þetta allt dans á rósum því John slasaðist ílla árið 1965 þegar hann keppti í Ontario Kanada og brotnaði John mjög illa og það illa að sagt var að önnur hlið líkama hans hafi styðst um fjórar tommur. Honum var “tjaslað” saman án uppskurða að mestu leiti og náði sér nokkuð vel.

John hætti hjá Ferrari eftir að þeir sögðu við hann: Þú ert ekki í formi til að taka þátt í 24 tíma kappakstri vegna óphappsins, en John taldi sig vera í fínu formi og hætti því hjá Ferrari mjög ósáttur og fór yfir Cooper Maserati og náði öðru sætinu í heimsmeistarakeppninni þ.e.a.s. á stigum sem ökumaður. Hann ók síðan fyrir t.d. Honda, en stofnaði síðan sitt eigið lið árið 1970, en hætti sjálfur að keppa fyrir alvöru tveimur árum síðar.

John gerði ýmislegt eftir að hann hætti að keppa t.d. var með mótorhjólaumboð, Hondu bílaumboð. John Surtees kvaddi okkur 10. mars síðastliðinn. Engin annar hefur leikið það eftir að vinna bæði heimsmeistara titil í Grand prix mótorhjóla og Formúlu 1, þó t.d. Mike “the bike” Hailwood hafi gert það nokkuð gott í kappakstri á bílum. Blessuð sé minning þessa snillings, sem varð heimsmeistari árin 1956, 1958, 1959 og 1960 á mótorhjóli og síðan á heimsmeistari í Formúlu 1 árið 1964. Ekki má gleyma því að Surtees var heiðraður á ýmsan máta meðan hann lifði og lesa má miklu meira um hann á netinu sem og annarsstaðar.

Höfundur er félagi í Göflurum

Söguhetjan sem heitir Victory John er búin að kaupa sér draumhjólið, fram að þessu hefur hann sagt öllum sem nenna að hlusta SKO Súúúsúkíí er í lang besta mótorhjólið í heiminum, enda allt gott sem kemur frá hrísgrjónalandi og toppurinn kemur að sjálfsögðu frá Súúúsúkíí ! Victory John hafði meira segja einu sinni leigt sér hjól framleitt í landi mannsins sem ætlar að bjarga Mexícó frá USA ! Eftir að hafa hjólað á þessari framangreindu loftpressu í nokkra daga þá sagði hann, uss uss hver í andskotanum dettur í hug að framleiða svona endemis drasl og bætti við ég fæ í bakið um leið og ég sest á þetta, sætið er alltof mjúkt, stýrið alltof hátt, meira segja eru ekki standpedlarar á þessu járnadrasli nei heldur bara svona gangstéttir, já meira segja útvarp, hver í fjandanum þarf útvarp sem ekur mótorhjóli ??!!

Þessi rúmlega vikuleiga á þessu handónýta drasli hafði þau áhrif að Victory John fór á heilsuhæli fyrir eldri borgara svona svipað og heilsuhælið í Hvergerði, en var vísað í burtu eftir þrjá daga því hann talaði stanslaust um Súúúsúkíí já meira segja uppúr svefni, einnig var hann nappaður við að fá sér hamborgara í næsta nágrenni meðan hann átti að borða bara “rissóttó” og kál !!

En nú hefur söguhetjan stolist til að vera á netinu í nokkuð langan tíma, konan hans hélt meira segja að hann væri að skoða einhverjar vafasamar síður (varla á hans aldri). En nei hann var að skoða hjól framleidd (að sögn) í guðs eigin landi þar sem allt er stórt og nær allir geta orðið forsetar. Já hann var enn sannfærðari eftir að hann heimsótti fræga bensínstöð þar sem réði ríkjum maður sem átti Eina Rétta hjólið. Þessi eigandi bensínstöðvarinnar var í raun “prestur” þ.e.a.s. hann boðaði hina einu sönnu trú: H-D trúna !! Annað væri villutrú og þeir sem trúðu öðru voru bannfærðir, meira segja var þeim sem óku öðru en einu réttu tegundinni bannað að leggja við bensínstöðina, allavega þá þannig að ekki sæist til hjólanna frá bensínstöðinni, sem kölluð er H-D Heaven.

Victory John hafði lagt SúúúSúkíí hjóli sínu í nokkurri fjarlægð frá H-D Heaven og gekk varlega að bensínstöðinni því eins og vitað er þá á “presturinn” mikið af vopnum og hikar ekki við að nota þau við rétt tækifæri (villutrúarmenn ??!!). Victory John lét sig hafa það að ganga inná bensínstöðina og biðja um kaffi og spurði um leið er eigandinn við: Svarið var kaffið kostar fyrir þig 10 dollara, en ef þú værir réttrar trúar fengir þú það frítt !! Victory John endurtekur spurningu sína: Er Hann við ?? En var varla búin að sleppa orðinu þegar Hann gengur inní afgreiðsluna og segir: Ertu komin til að taka boðskapnum ??!!! Victory John horfir í augu Hans sem er í raun erfitt því Hann horfir alltaf í hinar ýmsu áttir enda í sambandi við H-D guðinn, en segir JÁ ég vill sannfærast og taka hina einu sönnu trú !!

Ekki segir meira af þessu samtali Victory John og “prestsins”, en ekki mörgum dögum síðar sést maður klæddur hettupeysu og með sólgleraugu ganga inní eina rétta umboðið og panta sér það sem sumar kalla pysluvagn eða ísskáp, en heitir víst Touring H-D. Þessi hjól koma með svo mörgum vindhlífum að stæðstu skútur eru ekki með eins mörg segl, svo eru þau með gangstéttum, hita í handföngum, hita í sætum, svo mikið af töskum að kona Victory John verður örugglega hér eftir með í öllum ferðalögum. Hjólin koma líka með útvarpi, talstöð og blá tönn, þannig að þú getur verið í sambandi við allt sem nema kannski almættið ! Þegar Victory John spyr hvort önnur mótorhjól eins og t.d. SúúúSúkíí séu tekin uppí kaupverð pylsuvagnsins er horft á hann eins og hann sé ekki með allar tengingar tengdar og sagt: NEI en ekkert mál að fara með “þetta” í næstu endurvinnslu !!

Dagurinn er runninn upp og Victory John er búin að ná í eina rétta hjólið og nú brunar hann hraðbrautina með græjurnar í botni og hlustar á góðan blues með Muddy Waters og Robert Johnson. H-Dinn og hann eru eitt, Victory John hugsar: Af hverju er ég ekki fyrir löngu búin að gera þetta, það horfa allir á mig, ég er líka klæddur í “chaps”, leðurjakka merktan einu réttu tegundinni, með kögurhanska, opin hjálm og H-D gleraugu, skó, já meira segja H-D bol. Hjólið er fallega blátt og smá svart, krómið er svo mikið að Victory John fær glýju í augun eins gott að vera með H-D sólgleraugu. Victory John hugsar hlýlega til “prestsins og einnig rugludallsins sem segir að: Breskt sé best, sem hafði einnig sagt honum að H-D væru bara alveg jafn góð hjól og önnur jafnvel Bresk !!

Leiðin liggur heim til Victory John því konan bíður og þau ætla í ferðalag, kona hans hafði fyrir löngu síðan sagt honum að þessi hjól væru lang bestu ferðahjól í heimi, frábær sæti, enn betri hljómflutningsgræjur, meira segja GPS, svo mætti taka með átta skópör, fullt af fötum og jafnvel hárblásara og straujárn, já allt sem konur þurfa að taka með sér í ferðalög. Victory John er búin að slá í gegn ekki bara heimafyrir Nei einnig í klúbbnum sínum sem telja hann sé nú maður með mönnum, reyndar hefur Victory John ekki sagt þeim að hann yfirgefi þá fljótlega því hann verði að ganga í rétta trúarhópinn H-D. En hverju skiptir það þegar maður á H-D.

Höfundur er algjörlega óþekkur + T

Enn eru nokkur gistirými laus í helgarferðina okkar til Akureyrar 15-18 júní n,k,

Vegna skipulagningar á gistingunni verðum við að fá að vita fyrir mánudaginn 12 apríl n.k. hvort einhverjir fleiri félagar hafa hug á að koma með í ferðina og eins þeir sem búnir eru að bóka en eiga eftir að greiða þáttökugjaldið geri það fyrir mánudaginn 12 apríl.  Því þá verðum við að staðfesta endanlegann fjölda í gistingu. 

Kveðja

Stórnin.

Hjólaferðalög eru alltaf skemmtileg og þá aðallega þegar eitthvað gerist í ferðinni og þá er ekki verið að tala um kvennafar eða að detta í það, nei það fylgir alltaf ekki satt og er ekki í frásögur færandi! Þessi ferð var ákvörðun þriggja félaga af sex og nú átti að heimsækja nesið með jöklinum. Fimm okkar áttum gömul hjól og já sumir jafnvel fleirri en eitt, allt breskt því breskt er best. Þessi eini sem flýgur um loftin blá átti að fá lánað hjól frá einum í hópnum.

Þrátt fyrir að þetta væri ekki löng ferð (tvær nætur) var smá undirbúningur með hjólin, svona tékka á olíu, keðju o.s.frv. En ekki leið á löngu þangað til dagurinn er runnin upp, það er fallegt veður og sól. Lagt er af stað og ekki líður á löngu þangað til sá sem alltaf er beðið eftir (er ekki alltaf einn slíkur í öllum hópum !!) óskar eftir því að stöðva í tómstundabúð íslendinga (ríkið fyrir hin ykkar) til að kaupa einn bjór eða þannig SKO. Við erum ný lagðir af stað frá tómstundabúðinni þegar sá tímalausi bendir á bensíntank sinn og stöðvað er við næstu bensínstöð !!

Hvalfjörðurinn er tekin og það er ekki löng leið að fyrsta áfangastað, en það er við vatn eitt sem er í nágrenni við nokkuð fræga laxveiðiá, þessi fyrsti áfangastaður er sumarbústaður í eigu foreldra eins okkar. Þarna skal áð, síðan grillað og fá sér einn öl ! Kvöldið er skemmtilegt þarna í bústaðnum, mikið bullað um mótorhjól og allt sem fylgir því að eiga Breskt er best, þessi eini hjólalausi skilur ekkert í okkur að vilja ekki ræða um flug og flugvélar, heldur bara olíuleka breta (orð flugmannsins).

Morguninn heilsar okkar með fallegu veðri og við fáum okkur morgunmat og gerum okkur svo klára til að leggja af stað, allir komnir með hjálm á höfuðið og klárir að leggja í hann, þá kemur sá tímalausi og segist þurfa að borða aðeins !! Menn drepa á hjólum og taka saman spjall um þann tímalausa en eru ekkert að æsa sig yfir honum því við þekkjum hann allir. En nú skal haldið á nesið með viðkomu í Borgarnesi, þar er stöðvað og fengið sér kaffi og smá bensín. Öll hjólin sem eru fjórir Triumph, einn Norton og eitt BSA, sem sagt allt það besta frá Englandi.

Leiðin á nesið þar sem stefnt er á sveitabýli eitt þar sem boðið er uppá gistingu og jafnvel heitan pott. Nokkru áður en komið er á áfangastað þá springur “eina” öryggið í besta hjólinu (Norton) og sem betur fer eins og allir alvöru hjólamenn vita þá er meðferðis aukaöryggi. Við komumst á áfangastað, ja eftir nokkur stopp til að bíða eftir þeim tímalausa sem telur það eðlilegt að allir bíði eftir honum, við hinir teljum að sá tímalausi sé fullur af kvenhormónum eða sé komin af ítölsku kóngafólki !!

Gamli sveitabærinn blasir við og það er tekið á móti okkur af ungri konu sem segist vera bóndinn og ráði öllu. Hún vísar okkur til herbergja og segist geta boðið okkur uppá kaffi og smá með því, að sjálfsögðu sé innifalin morgunmatur með gistingunni. Einnig sýnir hún okkur þennan forláta heita pott sem er yfirbyggður, hann megum við nota að vild. Það líður ekki langur tími þangað til við erum allir komnir í heita pottinn með viðeigandi veigar, sumir í sundskýlum en einn okkar í svona gráleitum nærbuxum (voru örugglega einhverntíma hvítar). Við dveljum þarna í pottinum í smá tíma en síðan skal haldið að hóteli einu þarna ekki langt frá sem brann reyndar síðar. Þar skal borða góðan mat og fá sér gott rauðvín og einn bjór.

Bóndakonan ekur okkur þangað því eins og allir vita ökum við ekki eftir einn. Á hótelinu er smá bið (við erum vanir) eftir borði, því fáum við okkur einn bjór og hugsanlega eitthvað með honum. Biðin er frekar löng og því einn og einn bjór og eitthvað með. Við setjumst að borðum og það eru pantaðar eðal steikur og sá tímalausi pantar eðal rauðvín með endar lærður frá útlöndum eða “silgdur” eins og sagt er einhversstaðar. Kvöldið líður hratt og nú farið til baka með bóndakonunni sem bauðst til að sækja okkur líka. Strax og komið er að sveitabænum þá er ákveðið að fara í heita pottinn. Þar er lengi verið með einum bjór og svo verða menn að reyna með sér og það er tekið hressilega á því sem og að talað er hátt og varla svefnfriður þarna í sæta sveitahúsinu.

Það er allt í einu komin morgun og við mætum við morgunverðarborðið, nema sá tímalausi hann kemur seinna !! Bóndakonan er frekar fámál og ber á borð fyrir okkur staðgóðan morgunmat, en segir svo: Ég veit alveg hvað einn ykkar borðaði í gærkvöldi, honum hefur ekki þótt maturinn þarna á hótelinu góður, en óþarfi að færa mér hann hálfmeltan inná klósetti !! Menn segja lítið og horfa á hvorn annan en engin viðurkennir þessi endurskil á matnum góða ásamt einum bjór. Menn klárar sinn morgunmat, borga fyrir gistingu og kveðja bóndakonuna með þökkum, en hún segir lítið og ekkert heyrist um að við séum velkomnir aftur. Við klæðum okkur í viðeigandi fatnað fyrir ferðalagið til baka og hjólin sett í gang, veðrið er enn fallegt og lífið er gott. En þá kemur sá tímalausi og segist þurfa fá sér morgunmat og gera sig kláran, já það er eflaust kostur að vera tímalaus.

Við erum varla lagðir af stað þegar öryggi fer í annað sinn á besta hjólinu (Norton) og sem betur fer er til annað aukaöryggi. Nokkrir kílómetrar og enn fer öryggið, nú er bara eitt eftir og því er skellt í, eigandi besta hjólsins þarf að hlusta á athugasemdir um að BSA og jafnvel Triumph séu betri hjól, kjaftæði eins og allir vita !! Ekki búið að aka lengi þegar öryggið fer aftur og um leið springur að aftan á besta hjólinu. Nú eru góð ráð dýr, ekkert öryggi til og sprungið dekk, en sem betur fer vorum við staddir rétt hjá vélaskemmu og þar inni er maður að gera við traktor. Afturdekkið er tekið undan og meðan eigandi besta hjólsins er að brasa við dekkið biður hann hámenntaðann vélstjóra í hópnum að græja öryggið með smá vírþræði sem sagt að nota ætti einn þráð af tugum þráða úr vírspotta sem með var í för. Sá hámenntaði segist kunna sitt fag og það þurfi ekkert að segja honum til. Með aðstoð mannsins í vélaskemmunni er slanga í dekkinu lagfærð, þessum traktors viðgerðarmanni og bónda finnst við hálf klaufalegir við þessa viðgerð og rífur af okkur slönguna og segist klára málið. Honum er þökkuð aðstoðin og við leggjum aftur í hann eftir smá bið eftir þeim tímalausa !!

Besta hjólið er bara best og líður fram veginn og við nálgumst gatnamótin að Borgarnesi, öryggið heldur sem og viðgerðin á slöngunni. En Adam er ekki lengi í paradís því allt í einu stígur upp reykur frá besta hjólinu og það virðist kviknað í því, já þetta er heljarinnar reykmökkur og ökumaður besta hjólsins rífur hnakkinn af hjólinu til að aftengja eina öryggið sem hafði verið viðgert af þeim hámenntaða, en í stað þess að finna einn vírþráð utanum sprungna öryggið þá var þar heill vírbútur í stað öryggis og þessi vírbútur var sverasti hluti rafkerfi hjólsins. En besta hjólið brann ekki til ösku aðeins nokkuð stór hluti rafkerfi þess, þetta þekkja menn þegar smáspenna nær jörð. Þarna erum við strandaglópar allavega sá sem ekur besta hjólinu. En eins og oft áður þá kemur þarna aðsvífandi maður á bíl með kerru sem á sitja leyfar af gömlu bresku hjóli, þessi með kerruna er þekktur fyrir að kenna á bíl og dreyma um að vera formaður mótorhjólaklúbba (uss nei bara bull). Hann býðst til að setja besta hjólið á kerruna og koma því til byggða, ferðafélagar aðstoða við þetta og gera stöðugt grín að besta hjólinu, telja nota megi það sem akkeri á bát, eða selja það í brotjárn !!

Ferðin er á enda og þarna situr eigandi besta hjólsins í bíl og hlustar á sögur um lang bestu hjól heimsins sem eru að sögn bílstjóra björgunarbílsins þýsk og vélar þessara hjóla séu eins og tveggja strokka Volkswagen, eigandi besta hjólsins situr þarna og verður að játa því að eflaust séu þessir þýsku boxerar bara nokkuð góðir (úff hlýtur að vera erfitt að viðurkenna þetta án þess að brosa). Ætlar þetta ferðalag aldrei að enda, það hljóta allir að skilja það að hátt í tveggja klst. tal um þýsk gæði getur gert hvern mann bilaðann eða jafnvel komið viðkomandi til að trúa þessu. Ferðin tekur enda og sagan segir að eigandi besta hjólsins hafi þurft sálfræðiaðstoð til að losna við hugsun sýna um þýsk mótorhjól. En segja má frá því að besta hjólið varð aftur það besta eftir smávegilega lagfæringu á rafkerfi þess= Ferðalög þar sem ekkert gerist eru ekki ferðalög sem menn muna eftir !!!!!

Höfundur er óþekktur með öllu.

Aldurinn

(smá bullsaga sem getur átt við hvern sem er: Ekki satt !)

Ég hef og verð sá sem ekur hraðast í mínum eðal klúbb. Ég er bara lang bestur ekki spurning, ég hef meira segja átt SúúúSúkíí, ég hef átt fullt af hjólum, ég hef átt jafnvel mörg í einu. Ég hef farið í mjög margar ferðir með klúbbnum mínum og ég enda alltaf fyrstur, enda er ég bestur ekki satt !!! Ég nenni alls ekki að aka alltaf á löglegum hraða, já hver eiginlega gerir það, nema þá þeir sem eiga hægfara hjól.  Á þennan máta hef ég ekið öll þau ár sem ég hef átt mótorhjól (ég er nú ekki gamall).

Ég man sérstaklega eftir einni langferðinni með klúbbnum mínum en við félagarnir fórum til vestfjarða. Ferðin vestur var frekar leiðinleg því oftast var ekið á nær löglegum hraða eða rétt um hundrað og hver eiginlega nennir því, ekki ég allavega, en ég lét mig hafa það vestur. Við nutum okkar vel þarna fyrir vestan og skoðuðum mikið, aðeins fengið sér í tána og borðaður góður matur í góðum félagsskap.

Helginni er lokið og haldið skal heim á leið og menn halda hópinn til að byrja með, en ég (uss hvað er búið er að skrifa oft ÉG !!) en “ég” nenni þessu ekki til lengdar, það er skrúfað hressilega uppá rörið, enda er ég á alvöru hjóli, fjórir strokkar og sex gírar, ég er með nýtt stýri sem hentar betur en standard “clip-ons”. Hraðinn eykst og fljótlega sé ég rétta tölu á hraðamælinum 200 og nú erum við að tala saman, enda bjóða vegir okkar vel uppá þennan hraða !! Það eru nokkrir sem reyna að elta mig, en ég er bestur og því fljótlega eru það aðeins tveir sem sjást í speglum mínum. Umferð er nokkur og því þarf ég að taka nokkuð oft framúr hægfara blikkbeljum, með liði sem er að tala í símann eða að borða pulsur, já þetta “blikkbeljulið” fer ekkert eftir lögum skal ég segja ykkur !!!

Fyrsta stoppið og ég þarf að setja bensín á hjólið, enda eyðir það nokkuð miklu þegar ekið er á “réttum” hraða ekki satt !! Ég er ekki búin að vera lengi þarna á bensínstöðinni þegar nokkrir félagar mínir renna í hlað, þeir horfa til mín og einn þeirra glottir svona góðlátlega og spyr: Ertu nýkomin ??!! Ég hugsa með mér “ég” læt þessa gæja ekki gera grín af mér, ég ætla að taka hressilega á því að næsta “pissustoppi” !! Ég spjalla lítilega við félaga mína og þeim fjölgar ört, þeir hafa allir ekið á ólöglegum hraða, uss fara menn ekki eftir lögum !!!

Ég prjóna frá bensíntöðinni og gef “græjunni” hressilega inn, það er fallegt veður og ég og hjólið erum í góðum gír. Ég horfi í baksýnisspeglana og sé að það eru þeir tveir sömu sem reyna, já þeir reyna að elta mig !! Fallega talan er komin á hraðamælinn og hraðinn eykst, bílar flauta á mig þegar ég ek framúr, já jafnvel nokkrir sem koma á móti blikka aðalljósum sínum, en ég hef ekki áhyggjur af því, nú er lífið gott og hraðinn réttur, beygjur eru einu vandamálin því jafnvel ég ek ekki í gegnum þær á 200+. Eina sem hindrar mig í því að fara í 300 er að vindhlífin á hjólinu er ekki mjög stór og það tekur vel í að halda sér í stýrið. Mikið er gaman að lifa og það er ekki langur tími þangað til ég kem að næsta stoppi. Ég tek af mér hjálminn og horfi í kringum mig, því ekki er hægt að skoða mikið þegar ekið er á “réttum” hraða, þetta er fallegt svæði, jafnvel bensíndælur skemma ekki útsýnið. En hver andskotinn þarna koma þeir tveir fyrstu, þeir hafa ekið á kolólöglegum hraða, þeir renna í hlað og enn og aftur spyr sá sami: Ertu nýkomin og brosir enn meira !!

Ég er komin til byggða og Mosfellsbær blasir við, svo er það aðeins lengra útá nesið mitt, þar bíður örugglega mín örugglega góður matur þegar ég kem heim og þetta hefur verið gott, ég er varla búin að sleppa þessum hugleiðingum þegar einn af félögum mínum fer framúr mér á ólöglegum hraða, já menn kunna ekki mikið í umferðareglum þessa lands !! Ég eins og venjulega ek rólega og ætla mér að komast öruggur heim. Nú er bara að bíða næstu ferðar.

Niðurlag: Það eru nokkrir mánuðir síðan ferðin var farin og ég er búin að kaupa mér hjól með tveimur hliðartöskum og topptösku einnig, það er meira segja rafmagnsrúða á hjólinu og þetta er svona hjól eins og löggan yrði ánægð með þ.e.a.s. hentar vel fyrir eldri borgara og þá sem vilja ekki fara of hratt, já ég tel að ALDURINN sé að færast yfir og hér eftir verð ég örugglega ekki fyrstur í lok ferða, heldur ferðast með “heldri/eldri” mönnum þar sem algjör hámarkshraði er 110 km klst, en Ég er enn bestur !

Höfundur er óþekktur !!!!!!

Gaflarar eiga nú 2 fulltrúa í stjórn Snigla.  Hér er frétt af sniglar.is frá aðalfundi þeirra sem haldinn var 4/3/2017.

Aðalfundur Snigla var haldin í gær, laugardaginn 4. mars og þrátt fyrir að langflestir úr stjórn Snigla höfðu ekki gefið kost á sér í stjórn aftur, náðist blessunarlega að kjósa nýja stjórn. Aðeins er einn stjórnarmaður í aðalstjórn frá fyrra ári en það er Díana Hermannsdóttir. Fjórir nýir koma inn í stjórn, en það eru Njáll Gunnlaugsson sem formaður, Elías Fells, Steinmar Gunnarsson og Kristján E. Ágústsson. Varamenn í stjórn eru þau Oddur Bjarnason, Veigar Sigurður Jónsson og Hrönn Bjargar Harðardóttir, fráfarandi fomaður. Hér fyrir neðan má lesa fundargerð aðalfundar ásamt skýrslu stjórnar:

Aðalfundur

Bifhjólasamtaka Lýðveldisins, Snigla
haldinn í félagsheimili Snigla Skeljanesi
Laugardaginn 04. Mars 2017 kl 9:30-11:30

Fundargerð

1. Fundur settur, skipan embættismanna fundarins: Hrönn Bjargar Harðardóttir formaður setti fundinn kl 9:50. Fundarstjóri var skipaður Gunnar Sigurjónsson og ritari Iðunn Arnarsdóttir. Fundarstjóri tilkynnti að boðað hafi verið löglega til fundarins samkvæmt lögum félagsins. Enginn hreyfði við mótmælum.
   Í upphafi fundar voru mættir 10 fullgildir félagsmenn. Sjá mætingarlista fylgiskjal. 1.1.
2. Skýrslur stjórnar og starfandi nefnda. Hrönn Bjargar Harðardóttir formaður flutti skýrslu stjórnar og umferðarnefndar. Sjá fylgiskjal 2.1. Opnað var fyrir umræður. Engar fyrirspurnir bárust frá fundarmönnum.

Fundarstjóri Gunnar bað um orðið og ræddi um Mótorhjólamessu sem hann stendur fyrir ár hvert. Það verkefni sem Sniglar eru aðilar að. Vill hann hrósa samtökunum sérstaklega fyrir þátttöku sína í verkefninu.

3. Endurskoðaður ársreikningur liðins árs.

Hrönn Bjargar fór yfir helstu tölur síðasta árs. Sjá fylgiskjal 3.1. Lækkun á tekjum á milli ára. Minni rekstrarkostnaður á milli ára og rekstrarhagnaður eftir árið 2016.

Engar athugasemdir bárust við ársreikning frá fundarmönnum.

Fundarstjóri lagði til að ársreikning verði framvegis varpað upp á vegg fyrir fundarmenn til að skoða meðan á fundi stendur.

4. Fjárhagsáætlun fyrir næsta stjórnarár.

Hrönn fór yfir fjárhagsáætlun. Sjá fylgiskjal 4.1. Gert er ráð fyrir að rekstur verði á nánast á sléttu eftir árið. Samþykkt samhljóða.

5. Ákvörðun félagsgjalda fyrir næsta ár. Stjórn lagði til að félagsgjöld verði óbreytt, kr. 5.800,- fyrir árið. Seðilgjald kr. 350,- leggst ofan á ef greitt er með greiðsluseðli. Eftir umræður var gengið til atkvæða og tillagan samþykkt samhljóða.
6. Lagabreytingar skv. 11. gr. laga samtakanna.

Engar lagabreytingatillögur lagðar fram.

7. Kosning stjórnar, varamanna og skoðunarmanna skv. 7. gr. laga samtakanna.
   Fundarstjóri hvatti fundarmenn til að bjóða sig fram til stjórnarstarfa.

Hrönn Bjargar formaður hefur lokið sínu tímabili og gefur ekki kost á sér til endurkjörs.Njáll Gunnlaugsson bauð sig fram til formanns. Samþykkt samhljóða.

Fundarstjóri auglýsti eftir framboði til stjórnarsetu tveggja aðalmanna. Samkvæmt reglu átti að kjósa tvo til aðalstjórnar Iðunn Arnarsdóttir og Kristrún Tryggvadóttir hafa lokið sínu tímabili og gefa ekki kost á sér til endurkjörs. Þrjú framboð bárust til setu í aðalstjórn til tveggja ára. Steinmar Gunnarsson, Elías Fells og Kristján E. Ágústsson Samþykkt samhljóða.

Óðinn Sigurðsson og Díana Hermannsdóttir höfðu beðist undan skyldum sínum fyrir fund og því þurfti að kjósa aðra í þeirra stað. Upplýsingar bárust inn á fund að ef ekki fyndist annar í hennar stað gæti Díana hugsað sér að sitja áfram í stjórn, staðfesti hún það í símtali við Hrönn í síma meðan á fundi stóð og ákvað að klára sitt kjörtímabil næsta ár.N‎ý aðalstjórn skipa því fimm aðalmenn:

Njáll Gunnlaugsson formaður
Elías Fells
Steinmar Gunnarsson
Kristján E. Ágústsson
Díana Hermannsdóttir

Auglýst eftir framboði til setu í varastjórn til eins árs. Sigurgrímur Ingi Árnason, Rögnvaldur Ólafsson og Veigar S, Jónsson hafa lokið sínu tímabili.

Eftirtalin framboð bárust til varastjórnar:

Oddur Bjarnason
Veigar Sigurður Jónsson
Hrönn Bjargar Harðardóttir

Samþykkt samhljóða.

Auglýst eftir framboði til skoðunarmanna reikninga. Fríða B. Bergsdóttir og Guðni Þ. Þorvaldsson hafa lokið sínu tímabili.

Tvö framboð bárust. Kristrún Tryggvadóttir og Guðni Þ. Þorvaldsson

Samþykkt samhljóða

Laganefnd.

Laganefnd skipa nú Gunnar Sigurjónsson, Njáll Gunnlaugsson og Sigurgrímur Árnason.

Njáll baðst lausnar úr laganefnd sökum þess að hann er nýkjörinn formaður.

Aðrir gefa kost á sér áfram. Kristrún Tryggvadóttir bauð sig fram í laganefnd í stað Njáls. Samþykkt samhljóða.

N‎ý stjórn skipar í nefndir á sínum fyrsta fundi..

8. Önnur mál.

Njáll bað um orðið, hann vakti máls á því að gera þurfi starf samtakanna sýnilegra almenning. Í tengslum við það hafði hann samband við Fréttablaðið, varðandi að útbúa sérstakt umfjöllunarblað um mótorhjól í Fréttablaðinu rétt fyrir hópkeyrsluna 1. maí. i Njáll sagðist einnig hafa sett sig í samband við Runólf formann FÍB varðandi hverskyns konar samstarf, m.a. útgáfumál. Njáll óskaði eftir samþykkt fundarins til að halda áfram með viðræður við FÍB varðandi samstarf. Var það samþykkt. Er möguleiki á að boðað verði til auka aðalfundar síðar til að ræða hugsanlega hækkun á félagsgjöldum í tengslum við samstarf við FÍB.

9. Fundarslit.

Fundarstjóri þakkaði fundarmönnum góðan fund. Fráfarandi stjórn þökkuð vel unnin störf og Hrönn Bjargar Harðardóttir sleit fundi kl 11:10

Skýrsla stjórnar og nefnda starfsárið 2016.

Samkvæmt venju var ný stjórn kjörin á aðalfundi og voru þau Díana B. Hermannsdóttir og Óðinn Sigursson kjörinn til tveggja ára. Hrönn B Harðardóttir var kjörin formaður til tveggja ára árið 2015 ásamt stjórnarmönnum Kristrúnu Tryggvadóttur og Iðunni Arnarsdóttur. Varamenn kosnir til eins árs voru þeir Sigurgrímur I. Árnason, Rögnvaldur Ólafsson og Veigar S. Jónsson. Stjórn skipti svo með sér verkum: Kristrún varaformaður, Iðunn gjaldkeri, Díana meðstjórnandi og Óðinn ritari.

Í umferðarnefnd sátu eftirtaldir á síðastliðnu starfsári Daníel Árnason, Gunnar Gunnarsson, Hrönn B. Harðardóttir, Iðunn Arnarsdóttir, Kristján Jakobsson, Njáll Gunnlaugsson og Sigurgrímur Ingi Árnason.

Árlegur vorfundur Bifhjólafólks var haldin 26.apríl Sniglar buðu á fundinn fyrir hönd Samgöngustofu. Þetta er fimmta árið í röð sem fundirnir hafa verið opnir öllu áhugasömu bifhjólafólki. Gunnar Geir Gunnarsson deildarstjóri öryggis og fræðsludeildar Samgöngustofu hafði veg og vanda af fundinum. Að þessu sinni var farin sú leið að beiðni Snigla að fá forsvarsmenn allra deilda innan samgöngustofu sem tilheyra umferðarmálum. Einnig var fulltrúi frá Lögreglunni á Höfuðborgarsvæðinu og Vegagerðinni á staðnum. Fulltrúa Reykjavíkur borgar var boðið líka en því miður forfallaðist hann. Áhersla var lögð á að skapa eins uppbyggilega umræðu og hægt væri á milli allra sem á fundinn mættu. Segja má að fundurinn hafi farið fram úr björtustu vonum.

Farið var yfir slysatölfræði ársins 2015 sem snerti bifhjólafólk, einnig var fjallað um helstu greinar umferðarlaga er varða akstur bifhjóla af öllum stærðum, forvarnarmál, skoðunarmál, kennslumál og almennar umræður um ástand gatna. Bifhjólafólk sem hafa slasast alvarlega eða látist í umferðinni, fækkaði um 68% á milli ára. Sem dæmi má nefna að samanlagður fjöldi alvarlega slasaðra og látinna árið 2014 var 28 en er kominn niður í 9 árið 2015. Born­ar sam­an við fjölda skráðra bif­hjóla sýndu töl­urn­ar að fækk­un slys­anna sé í öf­ugu hlut­falli við aukn­ingu í fjölda skráðra þungra bifhjóla. Er þetta rakið meðal ann­ars til auk­inn­ar vit­und­ar veg­far­enda um bif­hjól í um­ferðinni, fræðslu og upp­lýs­inga­miðlun­ar og fækk­un í nýliðun bif­hjóla­fólks.

Mikill árangur hefur náðst í umferðaröryggi bifhjólafólks síðustu ár og hefur slösuðum bifhjólamönnum fækkað stöðugt frá árinu 2008 til ársins 2015.

Markmið umferðaröryggisáætlunar stjórnvalda fyrir 2015 var að fjöldi alvarlegra slasaðra og látinna í bifhjólaslysum minkaði árlega um 5%

Vilji er fyrir því að halda þessum Vorfundinum áfram og hafa þá áfram opna fyrir allt bifhjólafólk. Samgöngustofa sá að þessu sinni um húsnæði og veitingar, fundartíminn hlaut talsverða gagnrýni en hann hófst 16:30 og stóð til 18:30 ástæða fundartíma var einfaldlega sú að þeir aðilar sem á fundinn mættu fyrir hönd fyrrgreindra aðila voru að mæta á eigin tíma og af einskærum áhuga.

1.maí var haldinn hátíðlegur og má segja að dagurinn hafi verið frábær í alla staði. Safnast var saman á Laugaveginum líkt og undanfarin ár og má segja að laugarvegurinn hafi verið troðfullur af hjólum, ekið var um Hringbraut, Ánanaust, Sæbraut og endað á Kirkjusandi að þessu sinni. Gríðarleg stemming myndaðist á Laugaveginum eins og svo oft áður og fylgdist mikill fjöldi fólks með keyrslunni og mætti á Kirkjusand. Enda vekur keyrslan meiri og meiri athygli almennings ár frá ári.

Voru það um 7-800 hjól sem komu á Kirkjusand. Fyrir keyrslunni fóru tvö sjúkrabifhjól Slökkviliðsins á Höfuðborgarsvæðinu, ásamt hjólum frá Lögreglunni á Höfuðborgarsvæðinu. Að þessu sinni var það Jere Israel frá Chile sem leiddi hópkeyrslunni en hann keppir fyrir HRC Dakar lið Honda með honum var einnig Jóhannes Sveinbjörnsson sem var nýkominn úr keppni í Abu Dabhi.

Keyrslan gekk vel utan smávægilegra hnökra en mikilvægt er að þeir sem taki að sér verkefni á þessum degi sinni þeim að heilum hug. Eitt smávegis Hvolpaurr þurfti þó í lok keyrslu þar sem einn þáttakandi ákvað að taka barnið sitt með sér í keyrslu, Sniglar hafa hingað til hvatt fólk til að hafa börnin með ef það er möguleiki en það átti þó ekki við í þessu tilfelli þar sem barnið sem var fimm ára var á eigin ökutæki á götu. Slíkt getur þýtt vandræði með leyfi síðar. Lögreglan lítur þetta alvarlegum augum.

Eins og áður þurfti að leita vel að sjálfboðaliðum og voru margir sjálfboðaliðar sem hafa komið að keyrslunni áður sem redduðu með sér mannskap. Fjöldin sem þarf á þessari leið svo vel sé er um 30 manns, til að loka gatnamótum og svo fyllsta öryggis sé gætt. Þess má geta að allir þeir tugir aðila sem koma að 1. maí gefa vinnu sína.

Reykjavíkurborg, Lögreglan á Höfuðborgarsvæðinu, Ökuskóli 3 og Frumherji fá þakkir fyrir að gera daginn mögulegan sem og allir sjálfboðaliðarnir en án þeirra er hópaksturinn ekki mögulegur.

FEMA hélt eins og áður þrjá fundi á árinu og sendum við fulltrúa frá Íslandi á fund í febrúar á síðasta ári í Brussel. Mikilvægt er að halda áfram félagsaðild að FEMA (The Federation of European Motorcyclists‘ Associations) (samband evrópskra hagsmunasamtaka mótorhjólafólks ). FEMA vinnur að hagsmunum mótorhjólafólks í Evrópu gagnvart Evrópusambandinu. Árinu ber helst að nefna í FEMA starfinu að FEMA hefur verið að vinna að undirbúning að samvinnu að FIM. Njáll Gunnlaugsson hefur fylgst með því sem kemur frá FEMA fyrir hönd Snigla.http://sniglar.is/wp-content/uploads/2015/02/Sniglar_frettir.jpg 730w" sizes="(max-width: 300px) 100vw, 300px">

Landsmót var haldið venju samkvæmt og í þetta sinn voru það Goðar Bifhjólaklúbbur sem héldu mótið á . Mótið þótti einkar vel heppnað og skemmti fólk sér konunglega. Landsmót hefur undanfarin ár ferðast um landið Vestmannaeyjar, nú síðast á Iðavöllum við Egilsstaði og nú kemur Ásta Hafberg Snigill ásamt misgáfaða landsmótshópnum til með halda landsmót bifhjólamanna 2017 að Núpi í Dýrafirði.

Sniglar eiga fulltrúa í Fagráði um umferðarmál en þar var því miður enginn fundur haldinn á árinu og verður að lýsa yfir vonbrigðum um það. Fagráð er byggt á grunni gamla umferðarráðs.

Sniglar eiga einnig fulltrúa í Áratugur aðgerða 2011-2020 þar var því miður enginn fundur haldin á árinu og verðum við einnig að lýsa yfir vonbrigðum með það.

Engar breytingar á umferðarlögum voru lagðar fyrir á þingi á síðastliðnu ári og verður að segjast að löngu er komin tími til allsherjar endurskoðun umferðarlaga. Fyrrverandi ráðherrar viðast ekki hafa haft neinn áhuga á umferðarmálum eða fyrrum ríkisstjórn og er málaflokkurinn algjörlega sveltur. Samgöngustofa sem og Vegagerðin sem hafa lagalegum skyldum að gegna í umferðarmálum geta ekki sinnt þeim sem skyldi vegna fjárskorts.

Sniglar hafa átt gott samstarf og samtal við þessa aðila undanfarinn ár og binda vonir við að svo verði áfram. Sniglar gera þá kröfu á hið opinbera, ríki og sveitarfélög að þau fari að sinna umferðarmálum heildrænt og í samstarfi við viðkomandi hagsmunaaðila. Sniglar binda vonir við að nýr ráðherra umferðarmála taki á málunum og veiti fé til þeirrar uppbyggingar sem þörf er á og taki ekki þátt í minni hagsmunir fyrir meiri og skammsýnisdellunni sem hefur einkennt framkvæmdir undanfarinna ára.

Í byrjun starfsársins var farið af stað með 10 markmið sem átti að vinna á starfsárinu og áfram næstu ár þar til þeim væri lokið. Ómögulegt er að vinna að slíkum markmiðum þegar löggjafinn og ráðamenn eru ekki til taks eða viðræðu. Regluleg skipti voru bæði á mönnum innan ráðuneytis og samgöngustofu svo ómögulegt reyndist að fylgja nokkru máli eftir á síðasta starfsári.Kosturinn við það er reyndar að þetta getur bara batnað.

Sniglar sendu frá sér yfirlýsingar varðandi ástand á gatnakerfinu.

Félagsfundur voru haldnir nokkrir í byrjun sumars. Því miður var mæting það léleg að þeir sem ætluðu að halda þeim úti gáfust upp og ákváðu að sleppa þeim. Eftir þetta sumar og sumarið í fyrra má álykta að hinn almenni Snigill /hjólari hafi ekki áhuga á opnu húsi a.m.k. gefur mætingin það til kynna.

Gunnar Sigurjónsson „kraftaklerkur“, hefur staðið fyrir Mótorhjólamessu á annan í hvítasunnu nú nokkur ár í röð. Grillhúsið hefur styrkt Hollvini Grensásdeildar með sölu „Kraftaklerksins”  – hamborgara sem boðið er upp á matseðli Grillhússins þennan eina dag á ári. Sniglar, hafa jafnframt styrkt Grensásdeild með sama framlagi og safnast á Grillhúsinu við sölu Kraftaklerksins.
Að þessu sinni söfnuðust kr. 208.452,- og fengu Hollvinir Grensásdeildar því afhent samtals 417 þús.

Upphæðinni verður að sögn varið til að endurnýja húsbúnað í æfingaíbúðinni á Grensásdeild.

Þrátt fyrir að Sniglar séu einu hagsmunasamtök bifhjólafólks og vinni að því að gæta hagsmuna þeirra í hvívetna hefur greiðandi félögum því miður farið fækkandi undanfarin ár. Þótt verið sé að vinna að málefnum sem snertir allt bifhjólafólk af öllum stærðum og gerðum hvort sem það sér fært að greiða árgjald eður ei. Enn greiða þó nokkur hundruð manns félagsgjöld á hverju ári. Síðastliðinn ár hefur greiddum meðlimum fækkað um u.þ.b. 30% og er það miður en það helst í hendur við þróun hjá sambærilegum samtökum erlendis. Fáir aðilar á hverjum tíma sinna starfi samtakanna og erfitt hefur verið þó það sé MJÖG mikilvægt að fá ferskt blóð til starfa.

Nýlega var sett inn á vef samtakanna samantekt á því hagsmunastarfi sem Sniglar hafa verið í fararbroddi fyrir síðastliðinn 30 ár eða svo. Þess má geta að þessi yfirferð er þó alls ekki tæmandi. Sniglar eru viðurkennd rödd bifhjólafólks á Íslandi og hafa áorkað heilmiklu í gegnum tíðina.

Njáll Gunnlaugsson sá um að taka þessar upplýsingar saman fyrir okkur og erum við honum þakklát fyrir það.

Stjórn Snigla þakkar þeim sem lögðu hönd á plóg í þeim fjölbreyttu verkefnum sem unnin voru á síðasta starfsári.

Söguhetjan hafði ákveðið að nú væri rétti tíminn til að kaupa sér “rétta” tegund af mótorhjóli og hvað er rétt tegund  á því herrans ári 2001 ? (SúúúSúkíí !) Nú auðvitað Harley Davidson annað telst ekki til mótorhjóla ekki satt og ef þú vilt ekki skilja þessa fullyrðingu þá er ekki hægt að útskýra þetta fyrir þér kæri lesandi !! Þ.e.a.s. þeir sem enn eru að lesa, læt eitt smá innskot fylgja áður en lengra er haldið: Ég spurði einu sinni Harley eiganda eftir að hann sagði frá því að konunni hans langaði að fá sér mótorhjól, en taldi að Harley hjól væru of þung fyrir sig, jæja tillaga mín eða spurning var: Afhverju fær hún sér ekki t.d. Hondu Shadow 600 eða svipað ?? Harley eigandinn svarar með áherslu: Þú setur ekki asna inní hesthús !!!!

Ég er mættur í umboð hinnar einu tegundar og hitti þar fyrir eiganda fyrirtækisins og tjáði honum að ég vildi eiganst Harley Davidson, það var eins og ég hefði sagt honum að hann hefði unnið stóran lottóvinning, hann brosti og sagði: Jæja kæri vinur (við þekktumst ekkert) nú erum við að tala saman, þú hefur semsagt áttað þig á því að Harley er ekki bara mótorhjól heldur lífstíll og yfirlýsing. Síðan fór hann yfir sögu Harley frá upphafi vegar, ég yrði að ganga í klúbb Harley eiganda ofl ofl ofl. Ég var í raun ekki bara að kaupa Harley heldur heila fjölskyldu félaga sem aka um á hinni einu réttu tegund ! Loksins þegar ég komst að til að segja af hvernig Harley ég væri að leita og hvaða eiginleika það ætti að hafa, þá er mér bent á eitt í búðinni sem var nú ekki stór og þetta hjól var svona frekar gamaldags ef segja má svo, með svona hliðartöskum úr leðri með alls konar sylgjum og króm smellum, meira að segja voru ekki standpedlarar heldur svona stigbretti (gott fyrir eldri borgara), stýrið virtist mjög svo hátt og svo var stærðar “rúða” á hjólinu, þessi Harley var í eina litnum: Svart, já eins og Henry gamli Ford sagði: þú getur fengið alla liti svo lengi sem hann er svartur !!

Eigandi umboðsins er svo vel máli farin að hann gæti örugglega selt eskimóa ísskáp og áður en langt er um liðið er hann búin að sannfæra mig um að nýlega hjólið mitt sem er ekki “réttrar” tegundar þó það komi frá Þýskalandi sé í raun verðlaust en hann muni gera mér greiða og taka það uppí á “sanngjörnu” verði (þessi þýskari var í raun dýrari en Harleyinn !!!). Það líða varla tveir dagar og ég er orðin eigandi af nýjum Harley með alveg ný hönnuðum mótor sem kallaður er Twin cam, en í raun er sami mótorinn og sá fyrsti V mótor sem þeir Davidson bræður og William S. Harley hönnuðu og smíðuðu, þ.e.a.s. tveggja strokka V mótor með undirlyftustöngum fyrir ventla o.s.frv. En þessi nýi mótor var nú með tveimur knastásum og enn með undirlyftustöngum og sagður ekki leka olíu. Þessi mótor var 88 c.inc. Eigandi umboðsins sagði mér að þetta hjól væri mjög aflmikið, en engin færi útúr umboðinu á hjólinu óbreyttu, ég yrði að fá mér aðra hljóðkúta, annað kveikjukerfi sem og lofthreinsara og “jetta” yrði blöndung. Ég fór heim og ræddi þessa nauðsynlegu hluti við konuna mína og dásamaði nýja Harley hjólið mitt, en hún sagði bara: Koma þessi hjól ekki með hljóðkútum !!!

Þó svo að ég hafi áður átt Harley (smá viðbótarsaga) en það hjól keypti ég nær ónotað árið 1991 í USA. En þessi Harley var svokallaður Sporster 1200cc árgerð 1990. Ég man enn þegar ég labbaði inní umboðið þarna í Baltimore USA og skoðaði þau hjól sem voru til sölu þarna, sem voru meðal annars alveg nýr Fatboy árgerð 1990 (fyrsta árið sem það hjól var kynnt til sögunar), síðan 1988 FXR sem ekið var 18000 mílur ef ég man rétt. Þarna í þessu litla umboði sem staðsett var nálægt miðbænum tók umboðsmaðurinn sjálfur á móti mér og sýndi mér það sem var til sölu. Þegar ég sýndi áhuga minn á Sporsternum þá spurði hann mig: Er þetta fyrsta hjólið sem þú kaupir ?? (kannski átti hann við Harley!!) Nei nei svara ég fyrsta hjólið mitt var Honda 50 keypt 1966 ! Já segir hann en þú vilt samt kaupa Sporster ? Já já segi ég er þetta ekki flott hjól og aðeins ekið 1200 mílur !! Ja sko um ah jú jú segir umboðsmaðurinn, en viltu ekki frekar FXR hjólið það er hörku hjól !.

Sporsterinn er keyptur og kemur nokkru síðar í mínar hendur í flottum kassa eftir nokkrar tafir í tollinum. Ég man að mér leið eins og litlum krakka á jólunum þegar ég hjólið er tekið úr kassanum og geymir tengdur, sem og sett bensín á flotta nýja Harleyinn minn. Það er skjálfhentur maður sem setur þetta besta hjól heimsins (já já SúúúSúkíí) í gang og það hrekkur í gang eftir nokkrar tilraunir, það hljómar eins og ja eins og Sporster, hristist all hressilega í hægagangi, enda 1200cc mótor boltaður beint í grindina. Ég ákveð að prufa græjuna þó engin skráninganúmer séu á hjólinu. Ég fer frá heimili mínu í suðurhlíðum og ætla upp að Perlunni, í fyrstu beygju rek ég niður standpedala all hressilega, smá hraðahindrun og demparar slá saman, síðan hristist græjan eins og blautur hundur af sundi ef hressilega er gefið inn. Hvað er ég eiginlega búin að kaupa og það koma upp í huga mínum orð umboðsmannsins í USA: Viltu ekki frekar skoða FXR hjólið !! Til að gera langa sögu stutta, þá reyndi ég ýmislegt til að gera Sporsterinn að einhverju sem það varð aldrei, nýtt púst, nýtt kveikjukerfi, heitari knastásar, “jettaður” blöndungur, ofl ofl, en það skipti engu, þetta var enn sama hjólið !!

Aftur að alvöru hjólinu þ.e.a.s. softail hjólinu með 1450cc twin cam mótornum, nú er 2001 og að sjálfsögðu er þetta fullvaxinn Harley og ekkert í líkingu við Sporster eða hvað !! Að sjálfsögðu fór ég eftir “leiðbeiningum” umboðsmannsins og hóf að kaupa allt sem ég gat, því eins og menn/konur vita þá koma nær allir Harley þannig að þeir eru eins og naktar “Barbie” dúkkur í kassa þ.e. það þarf að kaupa allt í aukahlutalistanum til að hjólið verði flott ekki satt ??!!. Byrjað var á nýjum hljóðkútum, öðrum lofthreinsara, “jett” kitti fyrir blöndung, síðan ný handföng, flottari göngubretti, nýtt þetta nýtt hitt já það var örugglega veisla hjá umboðsmanninum, ég fékk krómeitrun og eina lækningin var að kaupa meira króm. En hvernig var þetta besta mótorhjól heimsins (já SúúúSúkíí) eftir allt þetta, aflið ógurlegt !!, aksturseiginleikar frábærir !! o.s.frv. Nei þetta var enn Softail Harley og svo sem ágætis hjól, ef þú hugsar rólega og tekur því rólega, því eins og áður sagt var þetta Harley og ef það þarf að útskýra þetta fyrir þér þá skilur þú þetta ekki. En ég er eins og kanarífuglinn sem flýgur á glerrúðuna aftur, aftur og aftur, ég átti eftir að kaupa marga Harley í viðbót við þessa tvo, en í dag á ég ekkert mótorhjól heldur bara, nokkra breta, (nýja og gamla), eina Hondu og einn Kawa og ef ég þarf að útskýra af hverju þá skilur þú þetta ekki eða hvað !!!!!!

Höfundur er meðlimur í Göflurum og hefur því ekkert vit á mótorhjólum: Og ef það þarf að úskýra þetta fyrir þér þá skilur þú það ekki !!!

p.s. nokkrir af Harley hjólum sem ég átti þ.e.a.s. eins og myndir sýna

Vindurinn í fangið og malbikið og hjólið eru eitt, ég á götuna, engin getur vitað um líðan mína nema eigandi Yamaha, það er ekki til annað mótorhjól það veit Yamma eigandinn sem og allir aðrir eigendur mótorhjóla, aðrar tegundir eru bara eftirlíkingar ekki satt ??!!!!!) Ferðin hafði hafist í Hafnarfirði að vanda og ein söguhetjan (Yamma eigandinn) hafði ákveðið að farið yrði sem leið liggur til Þorláks/Stokks /Eyrar bakk/hafnar og þaðan á Selfoss til að fá sér pylsu og kók. Vel er mætt í þessa hópferð og þar á  meðal er Kawa eigandi einn sem ekur um á nýuppgerðu hjóli, en sagan segir að þessi Kawi sé reglulega enduruppgerð af fagmanni í Keflavík, þ.e.a.s. alltaf þegar fagmaðurinn ætlar sér í sólarfrí ásamt fjölskyldu sinni, Kawar þurfa reglulegt eftirlit og uppgerðir, þessi uppgerði Kawaeigandi hefði betur keypt sér Yamma, reyndar hefði þá fagmaðurinn aldrei komist í sólarfrí.

Smá framhald af byrjun hópferðar: Eins og vanalega var tilbúið kaffi og kók, ásamt smá meðlæti fyrir félaga, alltaf allt klárt að vanda hjá gjaldkera vorum sem eins og allir vita heldur þessu félagi gangandi með smá aðstoð formanns !! Kawaeigandinn gengur milli manna og reynir að tala við þá, en hann skilst ekki vel því hann elskar meðlætið sem boðið er uppá (alltaf með munninn fullan!!) er notað vel, Kawaeigandinn hefur lært þetta af einum af félögunum sem segir stöðugt: Allt frítt er gott, (ath. sá ekur um á breta). Áður en lagt er í hann þá ákveður Kawaeigandinn að taka með sér smá nesti t.d. kók og kleinur, enda er þetta langt og strangt ferðalag sem liggur fyrir höndum ! Kawaeigandinn er eins og venjulega nýrakaður og ilmar eins og nýklippt rós, já hann vill vera í stíl við nýuppgerða Kawann.

Hópurinn stillir sér upp og þarf aðeins að bíða eftir Kawaeigandanum því hann hafði verið að spyrja nær alla félaga sína hvað myndi fara í bensín í þetta langa ferðalag, einnig tekur það hann smá tíma að koma sér fyrir á nýuppgerða Kawanum því kókdósir og kleinur fara ekki vel í vasa. Hópurinn leggur af stað og eins og hefðin er þá er formaður fremstur og síðan gjaldkeri, eflaust er þessi á bretanum framarlega, því hann vill alltaf vera sem næst formanni sínum !! Ferðin gengur vel og hópurinn nær að halda sér í þéttum hóp, enda allir með augun á fararstjóra. Farið er um Þrengsli og hraðinn er mjög þægilegur svona rétt rúmlega 100 km á klst, já umferðarhraði eins og alltaf (þó sumir segi annað en það er nú eldri saga !!). Ekið er framhjá afleggjara að Þorlákshöfn því engin á erindi þangað nema þegar haldið skal á Suðureyjuna þ.e. lengri leiðina, stefnan tekin á Stokkseyri en markmiðið er Selfoss þar sem einu sinni bjó Snigill nr. 1, en hann hann síðan kveikti á perunni og flutti í Hafnarfjörð en það er nú allt önnur saga.

Pysluvagn Selfoss (já þessi rétt hjá brúnni frægu) blasir við og hópurinn raðar hjólum sínum fallega í nágrenni við þennan fræga matsölustað, nema bretaeigandinn hann vill alltaf leggja sér, kannski vill hann ekki skyggja á önnur hjól, hver veit ??!! Menn eru mislengi að leggja hjólum sínum, en fara jafn óðum inní pylsuvagninn og panta það sem þeim langar í, enda svangir eftir þetta langa ferðalag. Sumir fá eina pylsu og kók, meðan aðrir fá sér tvær og jafnvel þrjár pyslur.

Það er komið að þeim nýrakaða þ.e. eiganda nýuppgerða Kawans og hann spyr eina stúlkuna í afgreiðslunni mjög svo lágt, já svo lágt að hundur hefði ekki heyrt til hans: Áttu sprungnar pylsur ?? Ha segir stúlkan og segir viltu pylsu ?? Nei áttu sprungnar segir Kawa eigandinn aðeins hærra ! Ha segir stúlkan eina með öllu ?? Nei áttu sprungnar pylsur fyrir hundinn minn segir Kawaeigandinn nú alltof hátt svo allir heyra !! Stúlkan svona brosir og segir: Já það eru örugglega til þó nokkrar gamlar sprungnar pylsur til handa þér. Sá nýrakaði brosir útað eyrum og segir við þá sem bíða eftir afgreiðslu: Sko ja ha sko ég á hund sko !! Stúlkan kemur fljótlega með þó nokkrar pylsur í höndunum og heldur á þeim með svona einnota plasthönskum, réttir Kawaeigandanum sem tekur við þessum allavega tíu pylsum og byrjar að raða þeim í vasana, skiptir ekki máli þó þær séu ekki innpakkaðar því hundurinn hans kvartar örugglega ekki þó þær séu aðeins skítugar !! Fyrir utan pylsuvagninn eru menn á spjalli og borða pylsurnar sínar og sötra kók með, menn ræða um daginn og veginn og mótorhjól. Sá nýrakaði sest á einn bekkinn þarna og tekur upp kókdós úr vasa sínum og byrjar síðan að borða mat hundsins, hundurinn verður örugglega mjög svekktur að fá engan pylsu í kvöldmatinn, þessari Kawaveislu líkur með einni kleinu sem kemur uppúr vasa þess nýrakaða. Menn ræða aðeins sýn á milli um hvenær sá nýrakaði hafi eignast hund !!

Ferðin er hafin að nýju og nú skal stefna á Hveragerði , þá Kambar á Hellisheiði, skemmtileg brekka með ágætum beygjum, allavega þegar búið er að sópa brekkuna af sandi og möl sem berst inná hana og þá sérstaklega á vorin. Þessi brekka sem er nokkuð fræg allavega í gamla daga þegar Kambarnir voru ómalbikaðir og í raun stórhættulegir, brekkan hefur þau áhrif á suma allavega að menn telja sig miklar ökuhetjur og aka hana upp á eitthvað hærri hraða heldur en stendur á leiðbeiningarskiltum sem staðsett eru með reglulegu millibili, en á þeim stendur æskilegur hraði í beygjum. En ekki fyrir Yamaha, þessi brekka var sérstaklega höfð í huga þegar það hjól var hannað, Yamma eigandinn vill leiða hópinn hratt og vel upp þessa hættulegu brekku og að sjálfsögðu fylgja félagar hans honum, ja allavega reyna það, en það eru ekki nema einn eða tveir sem ná að fylgja Yammanum, einn á utanvegahjóli og annar á konu Harley, en að sjálfsögðu komast þeir ekki framúr Yammanum, það hefur engin gert enn í þessum hóp og mun eflaust ekki gerast fyrr en einhver fær sér aflmeiri Yamma. En hvað er frétta af þeim nýrakaða á nýuppgerða Kawanum ?? Jú hann skilur ekkert í þessum vitleysingjum sem fara upp Kambana eins og þeirra bíði naktar meyjar á heiðinni.

Hann reynir að fylgja hópnum en nær honum ekki, þó hann sé þó nokkuð léttari áður en  hann lagði af stað frá Hafnarfirði (reyndar má benda á að hann var með þetta nær allt innvortis!!). Hann gefst fljótlega upp því Kawinn virðist ekki hafa áhuga á svona akstri þó hann sé nýuppgerður. Formaðurinn stöðvar næst við Rauðavatn til að kveðja hópinn sinn. Skömmu síðar kemur nýuppgerði Kawinn með þeim nýrakaða, sem stígur af hjólinu og spyr: Hvað er þetta ekki hópkeyrsla fyrir alla ?? Jú jú svara allir í kór og bæta við: einn leiðtogi einn hraði og menn brosa útað eyrum, þakka fyrir góðan túr, biðja síðan að heilsa hundi Kawaeigandans sem virðist eitthvað hafa gleymt nafninu á honum þegar hann er spurður, en kannski fáum við að vita það í næstu ferð.

p.s. meðfylgjandi er mynd af hundi Kawaeigandans og segir sagan að myndin sé tekin eftir að hundurinn hafði fundið pylsulykt af fötum eiganda síns en engar pylsur og því heimtað að fá að fara í næstu hjólferð.

Höfundur er óþekktur.

Það var fallegt veður og sól skein í heiði, söguhetjan á Súúúsúkíí Bandító átti veginn, hjólið og hann voru eitt enda ekki hægt að finna betra eða fallegra mótorhjól þó víða væri leitað! Dagurinn hafði hafist á smá tékki á fallega hjólinu, vantaði nokkuð olíu, var keðja smurð og í lagi, öll ljós í lagi, já allt skoðað eins og vanalegt er hjá Súkku eigendum. Minn maður hafði ákveðið að fara einn í þessu fallega veðri og taka smá hring, fara til Grindavíkur og þaðan um Suðurstrandaveginn, fá sér smá snarl á Selfossi og síðan til baka um Þrastaskóg að Þingvöllum og Mosfellsheiðina heim, auðvitað var allt í fyrirfram ákveðnu plani, annað er óþekkt hjá eigendum SúúúSúkíí.

Ferðin gekk vel og lítil umferð á Reykjanesbrautinni sem og Grindarvíkurveginum. Söguhetjan stöðvar aðeins á bensínstöð í Grindavík svona til að tékka á öllu aftur því engin alvöru mótorhjólaeigandi sleppir því að skoða stöðu drifkeðju, smyrja hana og loft í hjólbörðum (eflaust betra að gera það í upphafi ferðar !!). Nú liggur fyrir að taka hinn margrómaða Suðurstrandarveg og minn maður hefur ákveðið að nú skuli losa sót úr Súkkunni.  Söguhetjan prjónar frá bensínstöðinni sem er eðlilegt því á planinu standa tvær ca. fimmtán ára stelpur og horfa með aðdáun á riddarann á Súkkunni (allavega fannst söguhetjunni það !).

Framundan er nokkuð beinn vegur og minn maður komin í efsta gír, kemur sér vel fyrir á sæti hjólsins, horfir á baksýnisspeglana og sér engin önnur ökutæki, engin fyrir framan og engin fyrir aftan. Nú er bensíngjöfinni snúið nokkuð hressilega og Súkkan tekur hressilega við sér, hljómurinn frá fjögurra strokka línumótornum er engu líkur, ekkert mótorhjól í heiminum hljómar eins fallega og Bandító, þetta er eins og að hlusta á fjóra tenóra taka fallega aríu, engin annar en Súkku Bandító eigandi getur upplifað þetta hugsar söguhetjan með sér.

Hraðmælir sýnir nú 180 km hraða á klst og það er nóg eftir, vegurinn virðist þrengjast og allt gerist hraðar, þetta er engu líkt ekki einu sinni kynlíf vekur slíkar tilfinningar (ath. ekki er vitað um aldur söguhetju !). En allt í einu (svipað og cotius interruptus) heyrir söguhetjan flaut já svona hjáróma bílflautu, hann horfir í baksýnisspegilinn og hvað er þetta, eitthvað grátt mótorhjól og ökumaður er með bleikan hjálm á höfðinu og virðist vera í svona kögur- leðurdressi. Já þessi á gráa mótorhjólinu meira segja veifar vinstri hendi og virðist vilja fara fram úr !! En minn maður á besta hjólinu ætlar sko ekki að láta eitthvað grátt ljótt mótorhjól fara fram úr sér (hann sá að þetta var ekki Súúúsúkíí). Hann gefur hressilega inn og Súkkan virðist fljótlega vera komin á “hljóðhraða” og nú ætlar söguhetjan að sýna þessum vitleysing með bleika hjálminn hvað alvörumótorhjól geta !!

En hver djöfulsins gráa brakið er komið að hlið Súkkunnar og ökumaður gráa hjólsins veifar nú eins og lítil stelpa á Bííbber tónleikum, já bendir líka á Súkkuna og aftur og aftur og síðan aftur á gráa brakið sem söguhetjan sér nú að er Harley Davidson V-Rod, sem er eins og allir vita hugsar söguhetjan með sér nr. eitt ekki alvöru Harley og það sem meira er að aðeins, dvergar, kerlingar og hommar aka um á V-Rod ! Súkkunni er gefið enn meira inn og söguhetjan veit að engin Harley í heiminum getur tekið Súúúsúkíí Bandító í spyrnu. Söguhetjan er hætt að horfa á hraðamælinn, nei bara einbeitir sér að akstrinum, hann er lagstur niður á bensíntank hjólsins, er búin að klessa hné sín að tanknum og jafnvel búin að leggja vinstri hendina þétt að hlið hjólsins. En enn og aftur er þetta skrapatól komið uppað hlið Súkkunnar og nú fer þetta andskotans , helvítis, djöfulsins brak fram úr Súkkunni og í sama mund skellur steinn eða eitthvað annað sem datt af þessu olíuleka skrani í hjálm söguhetjunnar !!

Mínum manni bregður mjög svo við þetta og snarhægir á Súkkunni og að lokum leggur söguhetjan Súkkunni sem lengst til hægri í vegkanti, drepur á hjólinu, tekur af sér hjálminn til að skoða hjálminn, sem er mjög svo nýlegur, já lakkið á nýja hjálminum hefur skemmst það er svona hálfgerð hola rétt fyrir ofan glerið og það sést í hvítt. Minn maður situr þarna og bölvar í hljóði þegar enn og aftur kemur þetta gráa Harley brak, þessi andskoti hefur snúið við og nú tekur þessi ökumaður með bleika hjálminn U-beygju fyrir aftan söguhetjuna, já meira segja spólar í hálfhring. Bleikhöfði leggur gráa Harley brakinu og stígur af baki, tekur af sér bleika ógeðið og þá sér söguhetjan að Harley ökumaðurinn er stórglæsileg ung kona, með ljóst hár en frekar stutt. Hún gengur hægum skrefum að Súkkunni með bleika hjálminn í vinstri hendi og stöðvar rétt við hlið Súkkunnar og svona “dæsir” og segir svona frekar hásri sexý rödd:     Ég ætlaði nú bara að spyrja þig hvernig ég kæmist í fjórða gír, því ég er á lánshjóli !!!

Höfundur er óþekktur.

Allar mótorhjólasögur eru sannar ekki satt, allavega man ég ekki eftir mótorhjólasögu sem ekki er sönn eða hvað með þig. En mig grunar samt að aðrar sögur en þær sem eru aðeins “stílfærðar” gleymist fljótt !!

Þessi “sanna” saga gerist fyrir ekki svo löngu, það er laugardagur og mitt sumar og aðal söguhetjan hann SigurHansi er í óða önn að gera Honduna sína klára fyrir dagsferð með félögum sínum í félagi sem kennt er við bæjarfélag. Auðvitað var formaður þessa félags búin að segja SigurHansa að hann ætti að kaupa sér Súúsúkkíí og þá helst Bandító en ekki einhverja gamla CB Hondu, en SigurHansi hafði heyrt frá aðal Hondumanni landsins að ekkert hjól kæmist með tærnar þar sem CB Hondan væri með hælana ef segja má svo. Þessar CB750 Hondur væru maður lifandi ofurhjól samtímans (ja kannski í kringum 1969 !!) en þessi sanna saga gerist 2016.

Það er fallegt veður og CB Honda SigurHansa er glæsileg á að líta, allavega úr fjarska, eitthvað hefur nú misfarist í málningu þessa hjóls þó sagan segi að CB Hondan sé með “orginal” lakk. Ef vel er hlustað þá hljómar mótor þessarar CB750 Hondu eins og einhver hafi gleymt nokkrum lausum boltum í sveifarhúsi !! Reyndar hafði útlendingur sem búsettur er á eyju við suðurströnd þeirrar eyju þar sem þessi sanna saga gerist sagt SigurHansa að einhver á lyfjum hafi örugglega átt og gert “upp” þessa alveg “orginal” CB ofur Hondu, sagt SigurHansa í algjörum trúnaði og það mætti ekki fréttast: Þessi Honda er bara ónýt ! og það sem verra er að hún er ekki “orginal” eins og mínar Hondur !! En hvað vissi þessi “útlendingur”.

SigurHansi leggur CB Hondunni á áberandi stað við félagsheimili  félagsins því hann vildi að aðrir njóti “fegurðarinnar. SigurHansi heilsar félögum sínum og spyr þá hvert eigi að halda í þessu fallega veðri. Honum er sagt að aðeins einn maður ráði því: Semsagt Súúsúkíí eigandinn og formaður félagsins. SigurHansi heilsar uppá formanninn með orðunum: Fallegur CB dagur félagi. Formaðurinn virðist ekki heyra og fer að tala um mikið afl og tog í Bandítóinum sínum og hvað Súkku hönnuðir séu þeir einu með viti á eftir ja Harley !! SigurHansi bendir brosandi á sína CB Hondu og segir: Er hún ekki glæsileg, en tekur ekki eftir því að formaðurinn er farin að tala við einhvern sem gengur þarna framhjá um eitthvað sem heitir Mopar !! SigurHansi fær loksins uppgefið að halda eigi í gegnum Hvalfjarðargöng og síðan í Borgarnes og þar tekin smá kaffipása, þaðan yrði haldið að Vegamótum á Snæfellsnesi , endatakmarkið yrði Hellnar.  SigurHansa lýst vel á þetta en spyr samt um eitt: Hvaða hraða akið þið á kæru félagar ? Og bætir við ég vill alls ekki of hratt !

Ferðin er hafin og SigurHansi hefur komið sér mjög framarlega í fimmtán hjóla röð, já vel mætt í þennan hópakstur góðra félaga. Auðvitað eiga fallegustu og bestu hjólin að vera sem fremst ekki satt hugsar SigurHansi með sér og brosir útað eyrum þar sem hann situr á alveg “orginal” CB Hondunni sinni. Ferðin gengur vel og meðalhraði er í kringum 90 km á klst. Áður en SigurHansi veit af er CB Hondan og hann komin í Borgarnes. Þar taka menn sér smá pásu, spjalla saman og fá sér kaffi. SigurHansi gengur milli manna og bendir þeim á í raun fallegsta og besta hjólið í ferðinni CB Honduna. Hann fær misjafnar undirtektir því eins og eðlilegt er þá finnst mönnum sín tegund best, formaðurinn vill bara ræða Súúsúkkí. En þetta er góður dagur sólin skín og allir í góðu skapi.

SigurHansi passar sig að vera klár þegar ekið er af stað til að vera framarlega í röðinni, það er ekið rólega frá Borgarnesi og að hringtorgi einu sem er staðsett við gatnamótin útá Snæfellsnes. Hópurinn er í fallegri röð og SigurHansi er ánægður með félaga sína, engin framúrakstur og ekið á góðum og jöfnum hraða. En brosandi CB Hondu eigandinn er varla búin að sleppa þessum fallegu hugsunum þegar fyrsta hjólið ekur fram úr honum, síðan næsti, það skiptir ekki máli þó það séu beygjur og blindhæðir eða jafnvel bílar á móti það bara ætla allir framúr CB Hondunni hans SigurHansa. Hann horfir á hraðamælirinn og hann sýnir 100 km á klst. SigurHansi hugsar með sér: Ég læt ekki einhverjar Súkkur, Heimaha eða Kawasúkkí fara fram úr mér !! SigurHansi snýr uppá rörið og hraðinn eykst, nú er CB Hondan á réttu róli enda þarna á ferð Súperbike (fortíðarinnar). En andskotinn hugsar SigurHansi með sér þegar einhver Bretadrusla á kuppadekkjum fer fram úr CB Hondunni, nei þetta gengur ekki segir SigurHansi við sjálfan sig, ég læt ekki míglekan breta fara fram úr mér. Það er enn meira snúið uppá rörið og SigurHansi sér að CB Hondan er komin í 150 km hraða á klst, en það er nóg eftir veit hann.

SigurHansi finnst hann vera komin á ógnarhraða, mótorinn í CB Hondunni hljómar eins og einhver sé að hrista málningarfötu fulla af nöglum, næsta beygja nálgast ógnar hratt og SigurHansi verður að hafa sig allan við til að ná þessari kröppur beygju, en helvítis djöfulsins glæpamaður er þetta sem fer fram úr CB Hondunni og já hægra megin meira að segja og þetta er gamall Vængur framleiddur af Honda ! Hvílíkt virðingarleysi er þetta hugsar SigurHansi, eru menn brjálaðir í þessu félagi, vita menn ekki að hámarkshraði er 90 km á klst. á þessum vegi ??!!. SigurHansi lendir á smá hæðarmismun á okkar góða malbiki, CB Hondan tekur stökk og allir demparar slá saman (enda orginal), hjólið hristir sig eins og blautur hundur af sundi og SigurHansi horfir eina ferðina enn á hraðamælinn og hann sýnir nú 170 km á klst og þá allt í einu kemur lítill svokallaður hippi framúr CB Hondunni, sá ökumaður virðist njóta sín vel, er með lappirnar svona lagðar á einhverja pedala fremst á grind hjólsins. Er maðurinn brjálaður hugsar SigurHansi heldur hann að þetta sé GP kappakstur og hann sé Valentino Rossi eða hvað. CB Hondan virðist vera að hristast í sundur og hún skekur sig eins og góður graðfoli í nálægð merar, ætlar þetta aldrei að taka enda segir SigurHansi við sjálfan sig, næsta beygja blasir við og nú er það aðeins frábær aksturskunnátta SigurHansa sem bjargar því að hann aki ekki útaf á 180 km hraða á klst.

Loksins loksins loksins Vegamót og SigurHansi ekur CB Hondunni inná bílastæðið við þenna áfangastað. Hann stígur af hjólinu og sér þá að það virðist leka olía frá nær öllum hlutum þessa besta mótor heimsins, annar afturdemparinn virðist hafa losnað frá, annar spegillinn er horfin, já meira segja skráningarnúmerið hefur losnað og hangir á öðrum boltanum. Hvílíkt og annað eins hugsar SigurHansi með sér, enda var ekið á nær 190 km hraða á klst. þegar hraðast var ekið (ath. orginal hraðamælir). Þarna þegar SigurHansi er að skoða afleiðingar þessa brjálæðis akstur kemur að honum einn félaginn, já þessi á bretadruslunni og segir brosandi: Breskt er best og bætir við: Hef ekki séð svona mikla olíu utaná mótorhjóli síðan ég átti einu sinni Harley. SigurHansi nær öskrar á þennan vitleysing og segir: Þetta bretadrasl er eingöngu hægt að nota í brotajárn !!

SigurHansi ákveður nú að tala við formann þessa félags og segja honum að hann muni aldrei nokkurn tíma fara í hópakstur með þessum helvítis hraðafíklum. SigurHansi segir formanni hvað honum finnst um þennan hóp og bætir við: Ég held ég haldi heim á leið, CB Hondan þolir varla meira svona bull, ég bið að heilsa ykkur. Formaðurinn skilur ekkert í þessu og reynir að leiðrétta sagðan ökuhraða því hann hafi verið fremstur og hafi aldrei farið yfir 110 km hraða á klst. En SigurHansi hristir bara hausinn setur á sig hjálminn og sest á CB Honduna og reynir gangsetningu, mótorinn á CB Hondunni virðist vera þreyttur eftir þetta allt saman og svona dregur djúpt andan og rekur upp nokkur andköf, það kemur sprenging og svo önnur, en að lokum fer CB Hondan í gang, en virðist ekki ganga á öllum. SigurHansi ekur burt frá þessum hraðafíklum og CB Hondan skilur eftir sig smá slóð af olíu, hjólið virðist halla aðeins til hægri en hverfur að lokum sjónum manna sem standa þarna og skilja ekkert í þessu tali um hraðakstur. Sagan segir að SigurHansi hafi komist heim að lokum, hann hafi þakkað það frábærri hönnun Honda, því hvaða ökutæki þolir til lengdar 200 km hraða á klst !!!!!!

Alveg sönn saga sögð af SigurHansa !