Til sölu BMW K1200 LT, árgerð 2002. Ekið 43 þús km.  Verð kr. 1.500.000,-.

Hjólið er eins og nýtt. Innri leðurtöskur fylgja með.

Upplýsingar hjá Guðna í síma 897-2450

Það eru ekki nema fimmtíu ár síðan Norton kynnti til sögunnar Commando hjólið, sem var tveggja strokka 750cc og var hugsað til að keppa við Triumph Bonneville hjólið, hver vann þá keppni fer allt eftir smekk manna, en eflaust þekkja fleiri Bonneville hjólið. Commando hjólið var til í nokkrum útgáfum þessi ár sem það var í framleiðslu, þ.e.a.s. frá árinu 1967 til ársins 1975 en þá í raun lauk framleiðslu þessa fræga mótorhjóls, en nefna má nokkrar útgáfur á þessu tímabili: Roadster, Interstate, Fastback, Hi Rider, SS og einnig S sem og John Player. Ekki má gleyma því að Commando hjólið var valið besta hjól heimsins nokkrum sinnum, mig minnir fimm sinnum, geri aðrir betur.

Commando hjólið var má segja endurlífgað af Stuart Garner árið 2008 en þá hóf hann framleiðslu á 961cc Commando hjólinu í nokkrum útgáfum. En Stuart hélt í raun áfram með hugmyndir ameríkana að nafni Kenny Dreer. Þetta nýja hjól Stuart hefur þróast áfram frá upphafinu á árinu 2008, en enn er vélinn tveggja strokka, loft og olíukælt og meira segja enn með undirliftustöngum frá knastás að ventlum, ja eins og t.d. Harley, eða eins og sagt er á frummálinu: If it works why change it !!!

Nú um daginn til að fagna fimmtíu ára afmælinu kom út nýtt hjól frá Norton og það er kallað Commando 961 California. Græjan er enn tveggja strokka (parallel twin), enn loft og vatnskælt, sagt vera 79 hestafla, fari frá í hundrað á 4.1 sekúndu, með Brembo ABS bremsum og Ohlins fjöðrun. Hjólið heldur svona þessu nakta gamaldags útliti, fæst í fjórum litum. Þetta hjól er í raun alveg sama hjólið og hin Commando hjólin: Sport og Café racer, síðan er “spes” græja sem kölluð er Dominator, en lesa má um þetta betur á netinu Nortonmotorcycles.com, ekki má gleyma nýjustu græjunni sem heitir V4 RR og er eins og nafnið gefur til kynna V 4 strokka, vatnskælt og sagt um 200 hestafla.

Svona til gamans má segja frá því að ég sjálfur hef átt þrjú Commando hjól, eitt MK I 1972 árgerð, tvö MK III 1975, en síðasta árgerðin (1975) kom með diskabremsum framan og aftan, með rafstarti (ha ha ha), uppfærðum mótorpúðum og lokaðra pústi sem og lofthreinsara. Ég á enn eitt þeirra, en það fyrsta dvelur á safninu á Akureyri og er í Norvil Replica racer útliti, því það gengur ekki að eiga “orginal” hjól er það nokkuð !! Nokkrar myndir af nýja hjólinu fylgja sem og ein af hjólinu á Akureyri.

p.s. flott hjól California hjólið nema fyrir minn smekk STÝRIÐ !

Þessu er mjög auðvelt að svara: Að sjálfsögðu !!, en svona fullyrðingar standast sjaldan, ja SKO svipað og að fullyrða að Súkka Bandit sé besta mótorhjólið í heiminum (formaður les þetta ekkert veit ég !!). Einu sinni endur fyrir löngu var verksmiðja í Englandi sem hét Royal Enfield og sú verksmiðja hóf starfsemi sína á því herrans ári 1901 og var svo yfirtekið af Norton Villiers árið 1967 og þá hvarf þetta fræga nafn í raun, en sagan hélt áfram því framleiðsla hjólsins hélt áfram í Indlandi með framleiðslu Bullet hjólsins og árið 1999 tóku eigendur þessarar verksmiðju upp nafnið Royal Enfield, ja eftir nokkur málaferli um hvort þeir mættu nota nafnið.

Nokkur alvöru ensk Royal Enfield eru til hér á landi, sem og þau sem framleidd hafa verið í Indlandi. Gæði Indversku hjólanna hafa farið batnandi en í raun var þetta mjög svo gamaldags framleiðsla hjá þeim í Indlandi í upphafi. Fram að þessu hafa þeir þarna í Indlandi aðeins framleitt eins strokka 350 og 500 cc hjól, en nú fyrir ekki löngu kynntu þeir til sögunar nýtt tveggja strokka 650 cc hjól í tveimur útgáfum.

Þessi hjól heita Interceptor og Continental GT 650 og þau voru sýnd áhorfendum á EICMA sýningunni í Milan Ítalíu. Þessi tveggja strokka hjóla líta bara vel út, annað svona gamla útlitið en hitt í café racer stíl. Vélar þessara hjóla eru eins eru í raun 648cc og það sem kallað er parallel twin, sprengjuhringur er 270 gráður, eru loft og olíukæld. Þessi 270 gráður sprengjuhringur var valinn til að halda titring niðri, en ýmislegt annað er gert til að halda titiring sem minnstum, gírkassi er sex gíra. Vélin er sögð 47 hestöfl á 7100 snúningum og togar 52 nm á 4 þúsund snúningum.

Sagt er að fyrstu endurfæddu tveggja strokka IND/bretarnir verði komnir í sölu í apríl á næsta ári, gott verð hefur verið á þessum Indversku Royal Enfield hjólum fram að þessu og eflaust verður það eins með þessu tvö nýju hjól. Framleiðsla alls konar aukahluta er þegar komin af stað svo breyta má hjólunum eftir sýnu höfði, en hver vill ekki hafa hjólin sín ORGINAL !! Lesa má meira um þessu Indversku Breskt er best á netinu.

Höfundur er tegundablindaður !!

Allavega þeir sem hafa gaman af tveggja strokka V loftpressum sem settar hafa verið í mótorhjólagrindur ! En öllu gamni slepptu þá er nafnið Indian þekkt hjá flestum mótorhjólaáhugamönnum, þetta fræga nafn var í raun frægara en Harley Davidson og allavega í upphafi talið betra mótorhjól (dæmi hver fyrir sig). Fyrsta Indian mótorhjólið leit dagsins ljós á því herrans ári 1901, en framleiðslu þessar hjóla var hætt árið 1953. Síðan hefur þetta nafn birst af og til í gegnum árin með misjöfnum árangri, en í dag á Polaris fyrirtækið nafnið og er að gera góða hluti í samkeppni við Harley Davidson ofl. Framleiðsla Indian mótorhjóla frá Polaris hefur verið í svokölluðum “hippa” og “krúser” flokki ef segja má svo. EN !!

Undur og stórmerki allavega fyrir mig og fleiri þeir þarna hjá Polaris hafa skynjað hvað markaðurinn er yngjast og hvað vekur hrifningu, því þessum þessum körlum með grátt hár og tagl, skegg og smá ístru þeim fer fækkandi (smá grín !). Og nú fyrir ekki löngu kynnir Indian þennan líka flotta FTR1200 Flat Tracker á EICMA mótorhjólasýningunni í Mílan Ítalíu, svona hjól í Scrambler stíl sem eins og allir vita hafa Triumph og síðar Ducati selt í bílförmum.

Þetta nýja Indian er með 100+ hestafla V mótor, er 1133 cc. Það er ekki búið að skrifa mikið um aksturseiginleika þessa nýja hjóls, en græjan er bara flott, allaveg finnst flestum sem séð hafa þetta nýja hjól. Með þessari sleggju af mótor þá hlítur hjólið að vera með endalaust tog og alveg sæmilegt afl. Þetta er engin létt vigtar græja, nei hjólið vigtar lítil 427 pund (aðeins léttara en besta hjólið/Bandit). En með Ohlins fjöðrun, Brembo bremsum þá er Indian ekkert að leika sér, hér er alvöru græja á ferð og Polaris segir að þetta hjól sé ekki bara “Another pretty face” nei þetta er hjól með alvöru aksturseiginleika og engum mun leiðast að aka þessari græju.

Jæja nú eru allavega nokkrir sem búnir eru að taka upp veskið, en nei þetta hjól sem var til sýnis er aðeins hugmyndahjól, en miðað við móttökur og viðbrögð þá segja þeir hjá Indian að framleiðsla muni verða að veruleika, en við sjáum til. Hér að neðan eru nokkrar tæknilegar tölur sem allir lesa (allavega þrír).

CHASSIS: 4130 chromoly steel trellis frame and swingarm
WHEELBASE: 60in (1518mm)
WEIGHT: 427lbs (194kg)
RAKE/TRAIL: 25˚/3.7in (94mm)
POWER: Liquid-cooled, 60-degree, 1133cc V-twin with S&S Cycle Tracker exhaust, 100+ hp
SUSPENSION: Fully adjustable Ohlins fork and monoshock
ROLLING STOCK: RSD Traction race wheels with Dunlop DT3 dirt track tires
BRAKING: Brembo calipers and Lyndall Crown Cut rotors
BODY: Two-piece carbon-fiber body with LED headlight and integrated LED stop/turn/taillight

Höfundur telur enn að sé breskt best !

Er nokkur á lífi hérna, eða eru allir bara komir í vetrar ”gírinn”

Eins og oft áður þá er rétt að byrja bullið með einhverju bulli ekki rétt, en SKO þessir þrír sem lesa þessi skrif aftur og aftur (ég, formaður og gjaldkeri !!) svo teljarinn sýni að heimasíða vor sé skoðuð !!

Á þessum tíma árs er besti tíminn til að kaupa mótorhjól og allan þann búnað sem fylgir mótorhjólakaupum svo við skulum skoða hvað ber að hafa í huga:

1. 1.Rétta fyrirmyndin, fyrir þessa yngri sem ekkert vita þá er þessi mynd af ofurtöffaranum Steve Mcqueen (sko ég gæti líka sett inn mynd af formanni vorum en ég vill ekki skyggja á ímynd Steve).

1. 2.Það er stutt í sumarið munið það, jólin svo er bara komið vor. Þú ert búin að dvelja inní járnbúri, jafnvel með aðstoðarökumanni bæði frammí og jafnvel afturí (eiginkona og tengdamamma !!). Þig er farið að dreyma um vindinn í andlitið og engin að segja þér til hvernig er best að fara í Costco ! Einfaldleikinn bíður þín handan við hornið, bara þú og hjólið. Já bara við að skrifa þessi orð sé ég fyrir mér mann á hjóli sem ekur á nákvæmlega 70 km hraða á klst. í átt til Bessastaða, en ég er á sama hraða, en skrýtið það tekur mig miklu miklu lengri tíma að komast sömu leið, en það er nú önnur saga. Hverjum langar ekki að vera eins og Steve í Great Escape eða Brando í The Wild one, báðir á breskt er best !! Eða á bláa besta hjólinu frá Súkkulandi.

1. 3.Jæja aðeins niður á jörðina. Hvað kostar þetta ævintýri og draumar. Fyrst er það gripurinn sjálfur, hann er dýr, en eitt gott að hér á landi er eflaust lang besta verðið í dag allavega, offramboð og verðin eftir því. Svo er það líka hvaða græja hentar þér best, er það “hippi” “racer” eða “touring”, allt smekkur og “allir” hafa rétt fyrir sér hvaða græja hentar best. Svokallaðir hippar hafa verið mjög vinsælir hér á landi, enda eðlilegt því hver vill ekki hjóla með hátt stýri, standpedala við framdekk og ökumaður situr eins og hann sé að biðja til guðs í lazy-boy stól, já alveg eins og þessar ofurhetjur á kappaksturbrautunum=smá grín !! En hjólið eitt og sér er alls ekki allt það sem við þurfum. Nei það þarf að tryggja gripinn og ef þú ert bara venjulegur eignalaus maður og með ekkert í tryggingu, þá kostar oft tryggingin það sama og hjólið eða jafnvel meira. Nema “pabbi” (já já mamma) taki trygginguna á sig. SKO eins og allir vita þá verður þú betri ökumaður eftir því sem þú átt meiri pening og tryggir mikið !!

1. 4.Hvað þarf ég að kaupa til að getað notað nýju græjuna ? Allavega hjálm, það er víst lagaleg skylda að nota hjálm. Það vita það “fáir” að eitt af því fáa sem er gott að verja vel er hausinn á þér. Hægt er að fá ódýra hjálma og gæðin eru mjög oft í samræmi við verð. Kjálkahjálmar eru vinsælir hjá mörgum, en mjög fáar tegundir kjálkahjálma standast í raun kröfur um öryggi, þó þeir séu með alls konar merkjum um öryggi. En lesið ykkur til um gæði og líka hvað viðkomandi hjálmur er hljóðlátur.

Ekkert er eins leiðinlegt og þreytandi eins og vindgnauð í eyrum þínum nema kannski ræða stjórnmálamanns !! Svo er það jakki, buxur, skór, hanskar, brynja, regnföt og já þeir sem vilja halda sér við leðrið (real bikers !!) þeir kaupa sér oftast í laumi líka “snjósleðagalla” =goretex. Allt kostar þetta fullt af peningum. Hægt að kaupa notað, en kaupið aldrei notaðan hjálm, jafnvel þann sem sagður er lítið notaður.

Ekki má gleyma að tíska hefur áhrif að þannig að undanfarið þá hafa hjólamenn fengið sér “sérstakar” gallabuxur sem og jafnvel t.d. vaxjakka með rétta “lúkkinu”. Ekki má gleyma sólgleraugum sem eru nauðsynleg og þá sérstaklega að vori og hausti.

1. 5.Viðhald (nei ekki svoleiðis viðhald) á mótorhjóli er oftast ekki mikið fyrstu árin, en það þarf allavega að skipta um olíu og síu, svo eru það hjólbarðar sem eru nær oftast dýrir og munið kaupið ekki gamla ónotaða hjólbarða, skoðið ástimplað ártal hjólbarðans. Svo eru það keðjur og tannhjól, smyrja þarf keðjur á mótorhjólum reglulega. Nema þið kaupið ykkur “eðal” hjól eins og BMW með drifskafti, eða Harley með reim. Viðgerð á drifskafti kostar líka, hvað þá reim á Harley þ.e.a.s. með skiptum (allavega flest Harley hjól). Ef við getum ekki gert við sjálf, jafnvel ekki skipt um olíu og síu, þá er þetta dýrt úthald, eðlilega er ekkert ódýrara að gera við mótorhjól frekar en bifreið.

1. 6.En hvaða hjól á ég að kaupa og hvernig á ég að meta það hvað hentar mér. Hér á landi er sú hefð eða vitleysa að ekki má prufa mótorhjól nema þú sért búin að kaupa það. Þannig að þeir sem eru nýir í þessu skemmtilega sporti verða að mynda skoðun sína á orðum annarra. Hvort sem það er munnlegt eða skriflegt. Sá sem leiðbeinir þér munnlega má ekki vera blindaður af tegundum (tel ég), hann/hún ætti að hafa nokkuð langa reynslu af akstri og notkun mótorhjóla (þar með viðhaldi). Ekki er nóg að eiga mótorhjól og hafa haft próf lengi, nei ekkert skilar eins miklu og reynsla. Það sem ég hef upplifað að þeir bestu hafa reynslu í bæði utanvega akstri sem og götuakstri. Ekið við alls konar aðstæður, malbik, möl o.s.frv.

1. 7.Sko allt ofangreint er bull=Breskt er best !!

Ritari er óþekktur og vill alls alls ekki að þeir sem lesa allt ofangreint setji eitthvað inná heimasíðu vora, nei ekki gera það, réttur vettvangur er að sjálfsögðu “fésið” þar er hægt að lesa allt viturlegt um já allt ekki rétt eða þannig SKO !

Að eiga og reka eldra (gamalt) mótorhjól sem getur verið góð skemmtun og er það nær oftast. Þegar ég segi gamalt þá svona allavega eldra en 25-30 ára gamalt hjól, en ef miðað er við tollareglur þá þarf hjólið að vera 40 ára gamalt til að teljast fornhjól !! En hverjum langar virkilega að eiga gamalt mótorhjól, eru það ekki bara rykfallnir eldri borgarar sem nenna ekki að hjóla heldur bara vilja “dudda” sér í skúrnum við lagfæringar og dásama gömlu góðu dagana (uss er þetta satt).

Ekki er mikið framboð af gömlum hjólum hér á landi, en alltaf af og til koma auglýsingar um gömul hjól til sölu og þá nær oftast tilbúin til uppgerðar eða smá lagfæringar sem “fylgja” kaupum. Verð þessar gömlu hjóla er yfirleitt ekki hátt ef miðað er við vinsæl gömul hjól erlendis. En yfirleitt ef auglýst er gamalt hjól hér á landi sem hefur verið gert upp á nokkuð góðan máta og eigandi vill fá sæmilegt verð fyrir gripinn, segjum t.d. Hondu CB750 árg. 1972 með jafnvel orginal pústkerfi og eigandi vill fá sanngjarnt verð t.d. kr. 1.700.000, þá segja “áhugasamir” ha hva er ekki í lagi hjá þér þetta er 45 ára gamalt dót og bæta við ég hélt að svona 2-3 hundruð þúsund væri sanngjarnt fyrir svona gamalt dót !!

Síðan koma sögur um hin ýmsu verð á Ebay og hvað þetta sé ódýrt þar og ekkert mál að flytja þetta inn fyrir brot af ásettu verði þessarar okur Hondu !! Alveg hárétt það er hægt að fá Hondur, Yamma og já jafnvel Súkkur á frábæru verði þarna í útlandinu. Þau líta virkilega vel út á ljósmyndum og sögð lítið notuð (sérstaklega frá USA), jafnvel sagt að orginal hjólbarðar séu enn undir “flottu” græjunni (það eru bara hetjur sem nota 40+ ára gamla hjólbarða !!).

Svo var það þessi sem vildi alls ekki kaupa þessa CB Hondu á þessu líka okurverði ! Sér á Ebay eins hjól auglýst fyrir litla 6000 dollara sagt í toppstandi og ekið aðeins 7000 mílur, semsagt varla búið að tilkeyra það. Mótor sagður alveg orginal, orginal lakk á bensíntank, sem og pústkerfi, felgur, demparar, pakkdósir, pakkningar og já: Toppgræja. Græjan er keypt miðað við ljósmyndir og sölusögu seljanda á Ebay. Nú er að flytja flotta hjólið heim sem keypt var í miðríkjum USA til austurstrandarinnar, það kostar hugsanlega milli 300-500 dollara, nú þar sem þetta er svo flott hjól, þá er keyptur kassi á 150 dollara (ódýr). Síðan er það flutningurinn heim, sem getur verið frá 100-200 þúsund a.m.k. En hvað hjólið var svo ódýrt= Heim komið á gjalda um kr. 860.000 sem er frekar lágt reiknað af höfundi, en uss nær ekkert nálægt þessu okurverði kr. 1.700.000 !!

Dagurinn er runninn upp og CB 750 Hondan er komin til landsins og það er ekki eftir neinu að bíða, greiða gjöld af þessu eðalhjóli. Þetta er fornhjól (40 ára og eldra) er með 13% vörugjöld og síðan vsk uppá 24%. Hjólið er komið heim fyrir ca. 1.200.000 !! Eigandinn brosir útað eyrum komin með hjólið heim fyrir bara ekkert, já það munar 500 þúsundum á þessu hjóli og “okurgræjunni” sem auglýst var, eigandi þess hjóls ætlaði að reyna að græða helling !!

Kassinn með fornhjólinu er fluttur heim með lyftubíl og kostar ekki nema 12 þús (ja svart) að flytja græjuna heim. Nýi eigandinn getur ekki beðið að rífa upp kassann, já honum líður eins og litlu barni á jólunum sem komið er í yfirspennu að bíða eftir öllum pökkunum !! Kassinn er rifin í tætlur með aðstoð góðs vinar. Og þarna loksins eftir smá áreynslu þá sér nýi eigandinn flottu CB Honduna sem honum hafði dreymt um í mjög mörg ár. Og það renna “gleðitár” niður vanga hans, svipað og þegar foreldrar eignast fyrsta barnið (uss er þetta ekki mótorhjólasaga !!!). En hve andskotinn, djölfulsins, helvítis, drullusokkar þarna í USA (annað sem sagt var er ekki hægt að skrifa þar sem börn gætu lesið þetta !!): Segir nýi alsæli eigandinn um nýju ódýru CB Honduna sína !!

Semsagt: Lakkið á þessum 45 ára bensíntank er “aðeins” upplitað og örfáar rispur, hliðarhlífar já þær fara í ruslatunnuna, teinar og felgur sem voru eins nýtt á ljósmyndum enda orginal fara í endurvinnsluna, eitthvað hefur mótor látið á sjá líka, vinurinn sem hjálpaði við rif á kassa bendir á framdempara og segir: Jæja nýjar bakkdósir þarf þarna og “fallegu” demparapípurnar fara eflaust til himnaríkis “hendu” dóts !! En hvernirg skildi nú einn fallegasti hluti fyrsta “súperbikesins” vera þ.e.a.s. pústkerfið sem einnig var sagt orginal: Það er haugryðgað og eflaust frábært í neftóbak en ekki mikið annað. Skoðun heldur áfram og brosið fallega sem myndaðist við kaup á þessu “ódýra” hjóli er fölnað eins og lauf að hausti (skáldlegur!!).

En nú er komið að því sem öllu máli skiptir að setja græjuna í gang, náð er í bensín á brúsa, geymir virðist allavega ekki orginal, olía er nóg á mótor þó svört sé, sést líka á botni kassans að eitthvað hefur lekið af olíu (samt ekki breti). Nýi eigandinn þrýstir á konutakkann (rafstart) og það heyrast einhver hljóð sem svona er eins og þegar þú hristir máldós með nöglum í. Hjólið fer í gang eftir nokkrar tilraunir með innsog og án innsogs, það gengur ekki á öllum, svo kemur líka svona fallega blár reykur frá þessari flottu græju og það batnar ekki eftir því sem hjólið hitnar, nei það bara versnar. Brosið er nú horfið með öllu og vinurinn sem fylgst hefur með þessu öllu, reynir að hughreysta nýja eigandann og segir: Það fást allir varahlutir í þessi hjól hjá David Silver í Englandi, góð verð hjá honum hef ég heyrt !!!

Nýi eigandinn hugsar, nei hann getur ekki hugsað því taugakerfið er hrunið, vonbrigðin eru svo mikil, hann horfir á vin sinn og segir: Þú segir ekki nokkrum manni frá þessu, þetta er flott hjól miðað við verð og það er lítið mál að gera græjuna upp, ég verð ekki lengi að koma þessu í alveg orginal stand, þetta eru bara smáaurar, já uss eitt til tvöhundruð þúsund kall og hjólið verður eins og nýtt. Nýi eigandinn heldur áfram að sannfæra sjálfan sig og smá saman fer taugakerfið í samt lag (í bili) og hann haldur áfram: Þetta verður meiriháttar gaman að geta gert þetta upp sjálfur, þó ég hafi nú aldrei snert á svoleiðis áður, þá er ég góður smiður, fæ mér bara svona leiðbeiningabækur og skoða jútúbe, lítið mál skal ég segja þér !!

Þegar hér er komið við sögu þá eru liðin nær tvö ár og þarna stendur CB 750 Hondan, eins og ný, það þarf sólgleraugu til að horfa á þetta glæsilega hjól, já þvílík fegurð. Lakkið, allt nýsprautað, meira segja grind, krómið nær allt nýtt króm, meira segja felgur með ryðfríum teinum, álið pólerað, mótor málaður ja sá hluti sem mála átti. Nýir afturdemparar, allt nýtt í framdempurum, nýtt rafkerfi (virðist sem USA mús hafi smakkað á orginalinu), nýr hraðamælir sem og snúningshraðamælir, sætið endurklætt af þeim besta í Kópavogi, nýtt pústkerfi (sem var á við siglingu með skemmtiferðaskipi í 14 daga í verði !!), mótor var tekin upp af toppmanni með mikla reynslu, blöndungum var ekki hægt að bjarga, ja svona má lengi telja. En hvað með það þetta var bara gaman þó nær öllu vinna hafi verið keypt út, þá hafði nýi eigandinn lært mikið við það að skrúfa í sundur allt sem hann gat, þó sumir hafi ekki verið ánægðir því það gleymdist að merkja hluti og engar ljósmyndir eða minnismiðar skrifaðir, en svona læra menn ekki satt.

Hvað kostar nýja CB 750 Hondan ?? Nýi eigandinn segir að það skipti engu máli, hann hafi fengið þetta á fínu verði, flest frá Davið Silver (sem keypti sér nýjan Bens) en örfáa hluti af Ebay. Vinnulaun fyrir málningarvinnu sem og uppgerð á mótor fékkst á fínu verði (svart !!). Sumir segja að nýi eigandinn af flottu CB Hondunni geti í raun hafa keypt þrjár eins og sú sem auglýst var á okurverðinu tveim árum fyrr !! Það skiptir engu máli ekki rétt svo lengi sem nýi eigandinn er ánægður, hann hefði aldrei látið plata inná sig Hondu á okurverði !!!

Höfundur er með enga reynslu af ofangreindu, en er reyndar með uppgert gamalt hjól til sölu á OKURVERÐI !!!

Mér leiðist svo ykkur verður líka að leiðast ekki satt !! Eins og allir vita þá skoða alvöru hjólamenn bara heimasíður hinna ýmsu mótorhjólaklúbba um allan heim en ALLS ekki Fésið, nei það gera bara gamlar kerlingar og svo einstaka laumu fésari sem skoðar allt í gegnum síðu konunar sinnar á fésinu !! Jæja nú allavega eru tveir farnir að lesa þetta “bull”, en hér fyrir neðan er smá sönn mótorhjólasaga og hún fer að sjálfsögðu (hugsanlega !!) inná heimasíðu vora/okkar.

Sagan:

Eins og allir vita þá er mótorhjólasportið dýrt sport, hjólið sjálft, en reyndar eru notuð mótorhjól á Íslandi orðin mjög svo ódýr miðað við önnur lönd, borgar sig engan vegin að flytja inn notað mótorhjól. Jæja aftur að dýra sportinu: Kaupa hjól, tryggja það (úff nei ég ætla ekki að kaupa tryggingarfyrirtækið aðeins að tryggja eitt hjól !!), fatnaður, hjálmur, hanskar o.s.frv. Svo þarf í raun að eiga geymslu því þessi tæki fara frekar ílla á því að geymast úti. Því er stærsti hluti þeirra sem aka um á sæmilegum mótorhjólum: miðaldra einstaklingar með sæmilegar tekjur. Svo var ekki raunin fyrir ekki svo mörgum árum, enda voru hjólin kannski ekki eins flott þá og alls ekki t.d. fatnaður eða hjálmar, þá var líka miklu algengara að menn gerðu við hjólin sín sjálfir, já sáu um nær allt viðhald, nema þá kannski stærri mótorviðgerðir.

Enn lengra aftur í tímann til þess tíma þegar menn óku um á alvöru mótorhjólum, sem stundum fóru í gang og “eðlilega” láku olíu, semsagt Breskt er best og svo einstaka Harley sem voru í sömu “gæðum” og Breskt er best. Þegar þessi saga gerist þá átti sögumaður Triumph Bonneville 650 árg. 1972 (oil in frame/mótorolía í grindinni). Þessi tegund af Triumph var toppurinn frá þeim og Bonneville nafnið hafði gert þessi hjól heimsfræg,en eins og allir vita já allir !! þá var t.d. 1968 og 1969 Bonnie hjólið miklu betra í raun segja flestir, betri bremsur og bara miklu betra hjól. En hættum þessu tækniröfli og snúum okkur að sögunni.

Að hjóla á þessum gæða Bonnie var svona ja nokkur vinna, sætið lélegt, engin vindhlíf og eðlilega titraði græjan “ágætlega”, menn sátu svona í stellingu eins og þeir væru að biðjast fyrir (eðlilega !!). En semsagt ég var búin að vera á ferðinni í nær átta klukkustundir og vegirnir voru nú ekki góðir, að mestu malarvegir. Eins og maður gerði oft þá stóð ég upp og tók svona “endúró” stöðu til að rétta úr mér og fá smá líf í fæturna. Var um það bil að setjast niður þegar hægri standpedalinn brotnaði af (uss á breskt er best !!). Ég var þarna á um ca. 70- 80 km hraða og með það sama er sólinn á lélegu skónum mínum komin í götuna og ef þið sjáið fyrir ykkur jóga kennara að sýna nemendum hvernig hægt sé að setja hægri löppina fyrir aftan höfuðið þá var þetta nær eins ! Hægri löppin á mér sveiflaðist upp og aftur með miklu afli þegar skósólinn lenti í götunni. Ég heyrði og fann þegar hægri skórinn skall á hjálmi mínum (hef aldrei verið liðugur). Þetta var sko mjög vont, mér fannst eins og klofið á mér hefði rifnað (nú skil ég konur betur sem átt hafa börn!!). Að auki nær missti ég vald á hjólinu og sveiflaðist um allan veg, en sem betur fer var lítil umferð á þessum árum og ég náði loksins valdi á minni eðalgræju og ég tel það bara heppni en ekki hvað ég er góður hjólamaður.

Ég skrölti áfram næstu tíu til fimmtán km, eftir að ég hafði skimað eftir standpedala en sá hann hvergi. Ég stöðvaði aldrei hjólið, því ég var svo aumur í klofinu að ég vissi að ef ég myndi gera það þá færi ég eflaust ekki af stað aftur í bráð, því ekki var rafstart á hjólinu nei það var startsveif. Af hverju að halda áfram næstu, jú ég var að leita að næsta sveitabæ með einhverjum aukabyggingum, því flestir alvöru bændur áttu suðugræjur, ekki þessa til að sjóða landa, nei til að sjóða málm. Loksins sé ég sveitabæ sem virðist vera líklegur. Ég ek upp veginn að honum og stöðva á hlaðinu. Þar taka á móti mér tveir smalahundar sem ólmir vilja tala við nýja gestinn. Sem betur fer er standarinn vinstra megin á hjólinu, en það tekur mig smá tíma að skríða af baki og þá finn ég virkilega fyrir þessari nýju jóga “æfingu”. Mér svíður all hressilega í klofinu og er viss um að ég hafi rifið eitthvað þarna niðri. En þegar ég er reyna koma þessum tveimur ferfætlingum í skilning um að ég ætli ekki að tala við þá í bili allavega, heyri ég rödd segja: Heyrði góði hvað ert þú að þvælast hér á þessu skrapatóli !! (hvaða hvaða vita ekki allir að breskt er best !!). Ég horfi í áttina þaðan sem röddin kom og þarna sé ég eldri mann sem stendur þarna í hurðinni að íbúðarhúsinu og er klæddur í svona grænleitar ullarnærbuxur sem og bol, þessi undirföt hafa hugsanlega einhverntíma verið hvít, en það hefur verið fyrir löngu síðan.

Ég segi: Afsakaðu en ég varð fyrir smá óhappi og vantar aðstoð, en allavega heiti ég Jón Jónsson og er úr Reykjavík. Karlinn horfir á mig og klórar sér í klofinu um leið og segir: Nú ertu úr stórborginni góði og rétt í því kemur kona í dyrnar líka, hún er frekar lágvaxinn og þéttholda, með ja svona mjög svo stóra mjólkurauglýsingu framan á sér (já maður man smáatriðin). Hún tekur fram í fyrir karli sínum og segir: Gústi minn hvað er þetta því býður þú ekki unga manninum inn, maturinn er tilbúin og komndu þér nú í einhverja leppa gamli, það er komin gestur !! Sá gamli segir ekki neitt í bili, en segir svo: Komndu inn áður en hún Jóna mín fer að skammast meira í mér, bætir einnig við: Hættu svo að andskotast í hundunum “góði”.

Til að gera langa sögu stutta (ja fyrir þá sem enn eru að lesa) þá var mér boðið að borða, þetta var heimareykt lamb, hvít sósa og að sjálfsögðu grænar Ora baunir, kaffi á eftir og sú gamla settist aldrei hjá okkur heldur borðaði svona á hlaupum. Já ég átti erfitt með að sitja þarna, mér verkjaði illa og sú gamla spurði mig meira segja af hverju ég væri haltur. Jæja að loknum góðum mat og spjalli um hvað væri að gerast í stórborginni, þá var komið að því að spyrja Gústa bónda um hvort hann ætti suðugræjur, já eins og áður sagt ekki til að sjóða landa heldur málm ! Hann hélt það nú og sagði eitthvað á þá leið, að maður án verkfæra væri eins og gleðikona án ja viss líkamshluta. Ég og Gústi bóndi gengum að loknu spjalli yfir í eina af byggingunum sem þarna stóðu rétt við íbúðarhúsið. Þar inni var gamall Massey traktor og ýmislegt annað og það var auðsjáanlegt að þarna var allt til alls.

Ég var í vandræðum með að koma hjólinu í gang því ég var alls ekki vanur að nota vinstri löppina við það og ekki bætti úr því Gústi bóndi horfði á með glott á vör. En það hafðist og ég kom hjólinu fyrir og útskýrði fyrir Gústa bónda hvað mig vantaði, semsagt eitthvað járnstykki sem gæti hentað sem standpedali. Gústi bóndi skoðaði þetta í rólegheitum og tuðaði eitthvað um að Massey væri miklu betra faratæki heldur en þetta “skrapatól”. Sagði síðan: Jæja þú nærð í þjöl “góði” og sverfur burt málningu og annað þar sem ég ætla sjóða teinbút á “skrapatólið”. Ég var ekki lengi að þessu og taldi mig gera vel, en Gústi bóndi var ekki hrifin af mínum vinnubrögðu og yfirfór þetta. Sauð síðan þennan flotta tein/stykki á grindina með logsuðugræjum sínum, hann meira segja málið yfir með grunni og svartri málningu eftirá.

Þess má geta að teinninn hans Gústa bónda var enn á hjólinu þegar ég seldi það tveimur árum síðar, meira segja gúmmí hlífin sem er á standpedulum passaði á teininn góða.

Gústi bóndi vildi endilega að ég gisti hjá þeim, en ég vildi halda ferð minni áfram, ég átti eftir um 150 km akstur á áfangastað og nú mundi ég eftir því að mig myndi vantaði bensín, því þær lokuðu allar um kl. 18:00 eða aðeins síðar. Því spurði ég hálf aumur Gústa bónda um hvað væri langt í næstu bensínstöð ? Hann horfði á mig með glott á vör og sagði: Það er búið að loka þeim “góði” minn, vitið þið ekkert í ykkar haus þarna í borginni eða hvað, sá gamli nær í stóran brúsa og réttir mér og segir: Þetta dugar örugglega, en ætlaðir þú nokkuð að aka á loftinu !! Þegar ég var að gera mig kláran að koma hjólinu í gang þarna í skemmunni, þá kemur Jóna með kaffi og nokkra Sæmunda í sparifötunum (kremkex) og bíður okkur.

Jæja ferðin er hafin aftur, eftir að hafa kvatt þessi eðalhjón og já komið hjólinu í gang sem var örugglega nokkur skemmtun fyrir þau hjónin, því það tók nokkuð mörg spörk með vinstri. Ég komst á áfangastað, en næstu tvær vikur gekk ég haltur, því samkvæmt úrskurði læknis þá hafði ég í raun tognað frá nára niður í stóru tá. En áður en sögunni líkur þá lærði ég eitt af Gústa bónda um sprungur í málmi. Sko góði minn sagði hann, góð leið til að leita að sprungum í málmi er á þessa leið: Þú þrífur svæðið vel, það skal vera þurrt og gera verður þetta innivið, þú hellir smá barnapúðri yfir viðkomandi svæði og lætur sitja yfir nótt, að morgni sérðu örugglega sprungur, þar sem púðrið leitar inní, má léttilega blása yfirborðspúðrið burtu, en ekki snerta með höndum. Tek það fram að ég hef ekki enn notað þessa aðferð, en eflaust virkar hún vel.

Höfundi dreymdi þessa sögu eins og ýmislegt annað um: Breskt er best !!

Loksins loksins, besta hjól heimsins prufað !

(ljósmyndir úr prufutúrnum fylgja)

Nú er komið að því, ég mun fá að prufa besta hjól heimsins, þetta er stór fullyrðing að kalla Suuzúúkíí Bandító 1200cc (blátt að lit) besta hjól heimsins en þetta hjól stendur algjörlega undir nafni. Ég skelf af spenningi og verð að segja frá því að ég hef sofið lítið undanfarna tvær nætur, því þessi dagur ætlaði aldrei að renna upp, er búin að bíða nú a.m.k. þrjú ár eftir þessari sögulegu stund. En hvað hefur tafið þessa prufu ? Jú það eru ýmsar orsakir fyrir því og ætla ég bara að nefna nokkur atriði: Vont veður af ýmsu tagi, t.d. of mikil sól, of lítil sól, rigning og/eða væntanleg rigning sem og annað sem snýr að veðri og jú landsleikur kvenna í fótbotla !! Svo má nefna ýmislegt með að “besta” hjól heimsins var ekki í standi til að standa undir nafni þann dag sem prufa átti græjuna t.d. of lítill vindur í hjólbörðum, of mikill vindur í þeim, hafði ekki verið skipt um olíu lengi (???), keðja nýsmurð eða ekki nægilega vel smurð ofl ofl. Svo var það auðvitað það sem tafði oftast og það var sjálfur eigandi “besta” hjólsins var upptekin við hin ýmsu mál t.d. að sinna ameríska Fíat klúbbnum eða öðrum svipuðum sem hann er í, eða hann var á ferðalagi með félögum í húsbílaklúbbnum Gómarnir, síðan var það fjórhjólaklúbburinn Þruman, en það sem oftast kom í veg fyrir þessa prufu var að hann eigandi “besta” hjólsins var að mála bílskúrinn heima hjá sér, þetta verður örugglega best málaði bílskúr heimsins, enda eðlilegt þar sem “besta” hjólið er geymt þar inni þær fáu stundir sem það er ekki í notkun.

Jæja aftur að “besta” hjólinu ég stend þarna og horfi með aðdáun á allar þessar fallegu línur, þetta er allt ein falleg heild, allt frá fjórum púströrum í rennilegt sætið, þessi blái litur sést aðeins í fallegum fjallavötnum. Hjólið er ekki einu sinni komið í gang en samt lítur það út fyrir að vera á 150 km hraða þarna sem það stendur hreyfingarlaust. Ég geng að því varlega já eins og að ótömdum graðhest, ég tala lágum tónum til “besta” hjólsins og bið það góðfúslega um að fá að gangsetja það. Ég sný lyklinum og síðan ýti ég á þennan fallega starttakka á stýrinu, áður hafði ég opnað fyrir innsogið og gefið græjunni örlítið inn, það tekur smá tíma að fara í gang með tveimur svona hálf sprengingum, sem er skiljanlegt því það er ókunnur maður að setja græjuna í gang. “Besta” hjólið fer í gang og hvílíkur hljómur já sjálfur Pavarotti uppá sitt besta hljómaði ekki svona vel. Þarna eru fjórir strokkar í gangi og hver og einn sendir frá sér himneskt hljóð. Mér var sagt að “besta” hjólið yrði að hitna nokkuð vel áður en lagt yrði í hann, á meðan hjólið er að hitna þá skoða ég öll þessi fallegu smáatriði sem ber fyrir augu, fallegt mælaborð, stýrið alveg rétt staðsett, standpedalarar alveg á háréttum stað, svona má lengi telja og ég skil vel að þeir sem lesa (allavega einn) þetta vilji fá miklu miklu námkvæmari lýsingu á “besta” hjólinu og ég lofa því að það kemur örugglega framhaldssaga !!

Nú er stundin runninn upp ég sest á hjólið (eftir að það var búið að hitna í fimmtán mínútur) og sætið já aldrei nei aldrei hef ég sest á eins þægilegt sæti, ég teygi mig í stýrið og já þetta er eins og að “besta” hjólið hafi verið smíðað sérstaklega fyrir mig. Ég tek í handbremsu og síðan kúplingu og set “besta” hjólið í gír, ja reyni það en hugsanlega er ég ekki nógu vanur svona græju því það þarf aðeins að taka á því til að koma “besta” hjólinu í gír, það gerist þó með smá smell/klikki og nú tek ég af stað eftir að hafa gengið úr skugga um að allir sem á horfa (voru örugglega tuttugu, skiljanlega) séu tilbúnir í að horfa á mig aka “besta” hjólinu í burtu, því ég ætlaði einn í þennan sérstaka prufutúr. Nú er það ég, gatan og hjólið, við erum ein heild sköpuð af himnasmiðnum sjálfum (sko hjólið, ekkert væmið er það nokkuð). Ég rétt tek á bensíngjöfinni og hjólið æðir áfram, þvílíkt afl, þvílíkt hljóð, þetta er fullkomið, ég skipti rólega um gíra og á örskömmum tíma þá er ég komin í 90 km hraða á klst. En eins og allir vita þá má ekki aka hraðar og reyndar hafði eigandi besta hjólsins bannað mér að fara hraðar en 100 km á klst. Sagðist ekki vilja að það sæist til þessa “besta” hjóls heimsins á einhverjum ólöglegum hraða, það hafi aldrei gerst og ætti ekki að gerast núna (sjá ljósmyndir).

Ég líð áfram eins og í draumi, aðeins fallegt hljóð þessa fullkomna fjögurra strokka mótors, vindurinn lendir lítið á mér jafnvel á þessum mikla hraða 95 km á klst, vindhlífin er eins og annað á þessu “besta” hjóli heimsins fullkomin. Ég kem að gatnamótum og bremsurnar virka fullkomlega og það er góð tilfinning að stöðva þarna á rauðu ljósi og finna að það horfa allir á mig, sko hjólið, jafnt gangandi sem akandi, já þvílík fullkomnun. Þessar fimmtán mínútur líða svo hratt að mér finnst að ég hafi aðeins verið eina mínútu á ferðinni. En eigandi besta hjólsins sagðist aðeins leyfa mér að prufa “besta” hjólið í fimmtán mínútur sem er skiljanlegt því hver myndi lána svona fullkomnun lengi ekki ég allavega. Stundin er runnin upp og ég stöðva fyrir framan eiganda “besta” hjólsins, sem stendur þarna strangur á svip og segir: Afhverju varstu svona lengi og fórstu nokkuð yfir 100 km á klst. Ég er bara orðlaus því hvernig segir maður frá fullkomnun ?? Það er ekki hægt, það er eins og þegar einhver spyr Harley eiganda: Af hverju Harley, þá segir Harley eigandinn: Ef þú þarft að spyrja þá skilur þú þetta ekki !! En að sjálfsögðu er það að bera saman “besta” hjólið og Harley eins og að bera saman fullkomin reiðhest og þreyttan Asna, það myndi engin jafnvel ekki Harley eigandi detta það í hug að bera saman “besta” hjólið og Harley: BESTA hjólið er fullkomnun, sköpuð í Japan.

Alveg sönn saga: Sem skrifuð er að beiðni eiganda “besta” hjólsins því boðorðið verður að bera út svo aðrir geti hugsanlega náð þessari fullkomnun: SKO með því að kaupa sér eins hjól ekki satt !!!!!

Hann hafði hugsað um þessa ferð svo vikum skipti, já allavega í tíu mánuði og spenningurinn hafði aukist með hverjum degi því hann ætlaði að fara í þriggja daga ferðalag ásamt félögum sínum. Þó hann ætti lang besta hjól heims þá var samt mikið sem huga þarf að fyrir svona langt ferðalag !

Í það fyrsta það var að finna heppilega gistingu fyrir alla þennan hóp því a.m.k. kosti ellefu manns ætluðu að fara í þessa löngu og erfiðu ferð því nú átti að aka a.m.k. 500 km aðra leiðina og ca. 1200 km alls, já svona ferðalag krefst mikils af mönnum og eins gott að vera vel undirbúin.

Gisting er fengin í tveimur tíu fermetra timburhúsum sem í raun hýsa bara fjóra í hvoru en þessi hópur er vel stemmdur og þekkjast vel. Lítið mál að þó nokkrir hrjóti og leysi vind nær stöðugt, hvað eru þrjár nætur undir smá hljóðum frá báðum endum. Kannski verra að það er bara ein snyrting og hún er inní þessum tíu fermetrum. En það er einn stór plús: Fjögurra manna heitur potur á milli húsanna og hvað er dásamlegra en heitur pottur með tíu öðrum sveittum körlum, já í potti sem tekur bara fjóra !!

Minn maður hóf yfirferð á besta hjólinu um átta mánuðum fyrir ferðalagið og það var að ýmsu að huga fyrir þessa ferð. T.d. eru hjólbarðar nógu góðir fyrir þessa 1000 km, mun drifkeðja halda þetta út, það þarf að skipta um olíu og síu, það þarf að smyrja barka sem og annað sem smyrja þarf. Nú svo verður auðvitað að bóna hjólið nokkrum sinnum svo það haldi sínum eðalgljáa.

Olíuskipti gengu vel fyrir sig og ekki mikið af olíu fór á gólfið í skúrnum og þó, jú við síuskipti þá lak nokkuð af olíu á gólfið og minnti minn mann á umtal um leka Harley eða hvað þá gamla breta. En minn maður náði að þrífa þetta áður en eiginkonan skammar hann fyrir bölvaðan sóðaskap eina ferðina enn. Svo tók við smurherferð á börkum, alls konar nipplum ofl. Það var bölvaður hausverkur að ná undan dekkjum á þessari grjæu, já þessar leiðbeiningar frá hrísgjónalandi eru alltof flóknar fyrir minn mann, en að lokum hafðist þetta og nú var farið á næsta viðurkennda dekkjaverkstæði með báðar felgur til að nálgast nýja hjólbarða, sem svona okkar á milli voru ekki alveg nýir, þeir voru nokkurra ára gamlir og því á góðu verði. Já minn maður hafði lært ýmislegt af félögum sínum og þá sérstaklega einum sem segir stöðugt: afsláttur og já allt frítt er gott !!

Nýju gömlu hjólbarðarnir eru komnir undir og ekki voru leiðbeiningarnar um hvernig ætti að setja þetta undir betri úff alltof flókið. En við hjólbarðaskipti tók minn maður eftir því að drifkeðja hafði ekki verið smurð í a.m.k. mánuð ! Nú eru liðnir nokkuð margir mánuðir og minn maður er marg búin að fara yfir besta hjólið og hefur ekkert notað það þó ýmiss tækifæri hafi blasað við. Nei eftir að hafa bónað hjólið ca. níu sinnum þessa átta mánuði þá var eftir að fara eina yfirferð enn með sérstöku hlífðarbóni.

Dagurinn nálgast og spenningurinn sem og smá kvíði eykst, það þarf líka að pakka og konan hans neitar að pakka fyrir hann, hún segir bara þú getur sjálfur pakkað fyrir þessa hommaferð. Hann hugsar: Hvaða hvaða það er bara einn slíkur í þessum hóp og hann ætlar ekki með ! Minn maður er í vandræðum með að koma öllu fyrir því sem nauðsynlegt er að taka með. T.d. fjórar nærbuxur, tíu sokkar, átta bolir, fimm peysur, fjórar gallabuxur og einar sparibuxur, þrennar skyrtur, gönguskór, strigaskór, inniskór (konan bannar honum að ganga á sokkaleystunum), sundskýla, regngalli, goritexgalli, mótorhjólaklossar, vatnsheldar hlífar yfir klossa, tveir hjálmar ??, tvenn sólgleraugu, fernir hanskar af ýmsum gerðum og það minnir hann á að skoða hvort hitahandföngin á hjólinu virki. Síðan eru það ýmiss verkfæri, auka olía, olía fyrir keðju. Síðan auðvitað hreinsiefni fyrir hjólið og tuskur.

Jæja búið að hlaða hjólið og það eru tíu dagar í ferðina löngu, það lítur út eins og cameldýr sem ætlar að fara yfir stóra eyðimörk, er það ofhlaðið, nei ætti að vera í lagi, þó á bestahjólinu séu hliðartöskur, topptaska og tanktaska, kannsi ætti hann að hafa bakpoka fyrir nesti sem konan hefur tekið til fyrir hann og já nesti fyrir þrjá daga tekur líka sitt pláss. Svo má auðvitað ekki gleyma guðaveigunum sem konan má ekki vita af og þær verða faldar þangað til daginn sem lagt er í hann og þá þeim laumað á góðan stað. Vonandi duga þessir tveir viskípelar, ja hann ætlar að gefa með sér, já þrír bjórar fylgja með líka, nú ætlar minn maður að detta í það !! Það verður gaman að skála við félaga sína í heita pottinum.

Það er á morgun og minn maður sefur ekkert, hann hafði tekið sér tveggja daga frí fyrir ferðina, því það þarf að vera vel undirbúin. Síðasta nóttin er löng og honum kemur varla dúr á auga, maginn er í hnút og spenningurinn er að fara með hann, þetta verður sko gaman. Konan fer ekki á fætur á undan honum og kvartar yfir því að morgunmaturinn sé ekki tilbúin eins og venjan er ! En minn maður var lystarlaus með öllu. Það tók smá tíma að róa konuna og lagaðist ekki fyrr en á öðrum kaffibolla, eftir þrjú egg bacon og ristað brauð fyrir elskuna hans. Hún kveður hann ekki heldur bara spyr hvort hann verði komin heim svo hann geti græjað sunnudagsmatinn að vanda !!

Besta hjólið er lengi í gang og kannski ekki skrítið því það er örugglega spennt lika. Svo er það tékklistinn frá konunni, síðan hjólið skoðað vel með það er að hitna því eins og allir vita fer engin af stað áður en vél hjólsins er orðin vel heit. Minn maður drepur þrisvar á hjólinu áður en hann kemst af stað, hendur skjálfa aðeins. Hann ekur rólega að þeim stað þar sem hópurinn mun hittast og hann er mættur 45 mínútum áður en lagt er af stað, það mun engin þurfa að bíða eftir honum.

Menn mæta síðan koll af kolli, spjalla saman um væntanlega ferð og skoða hjóla hvors annars, hvaða hjól er mest skoðað ? Jú auðvitað besta hjólið og menn svona velta fyrir sér hvað allur þessi farangur sé að gera á hjólinu, ætli hann sé að taka fyrir hluta hópsins, því sumir eru bara með lítinn bakpoka ! Minn maður furðar sig á þessu kæruleysi, að leggjast í svona ferðalag ílla undirbúin, en það ekki hans mál en hann hugsar: Ég get allavega aðstoðað eins og vanalega í þessum ferðalögum, hann man vel eftir manninum sem lagði af stað á nær ónýtu afturdekki og sá á meira segja heildsölu sem selur hjólbarða, svo var það einn sem ók á tegund frá landi furðulegra forseta og sú græja bilaði auðvitað og minn maður var sá eini með verkfæri, en það hjálpaði ekki til í það sinnið, eins og búast mátti við af því hjóli hugsar hann.

Hann fer yfir reglur um hópakstur og minnir menn á hámarkshraða, menn eigi að halda hópinn og fara aldrei yfir 95 km hraða á klst. Bannað sé að lyfta framdekki, sem verður erfitt fyrir minn mann því besta hjólið er svo yfirhlaðið að aftan ! Nokkrir eru enn að setja bensín á sín hjól og aðrir þurfa að bíða á meðan, uss agaleysi hugsar minn maður.

Ferðin er hafin og minn maður leiði hópinn sinn og nú verður ekki stoppað fyrr en eftir námkvæmlega eina klukkustund, því ekki má þreyta menn, þreyttir menn eru hættulegir í umferðinni. Ferðin gengur hægt og mikið er um framúrakstur af öðrum ökutækjum, já þessir helvítis fávitar á húsbílum kunna ekki umferðareglurnar hugsar minn maður með sér þegar Fíat húsbíll ekur með ógnarhraða fram úr öllum hópnum, já meira segja í brekku. Þessi á Fíatinum veifar eins og óður maður þegar hann fer framúr og eflaust vegna þess að minn maður er félagi í húsbílaklúbb sem heitir: Gómarnir !!

Ferðalagið gengur vel, veðrið er gott og þessi stopp  einu sinni á klukkustunda fresti gera gæfumuninn, allir eru vel stemmdir, þó sumir séu eitthvað að tala um að gista á leiðinni, minn maður veit ekki til þessi að það ætti að gista á  leiðinni og hvers vegna þetta eru ekki nema rúmir 400 km á áfangastað. Þó ákveðið sé að hvert stopp sé nákvæmlega fimmtán mínútur, þá þarf alltaf að bíða eftir einhverjum og þá aðallega þessum sjúklingum sem enn reykja, minn maður hugsar með sér: eins gott að ég hætti þegar konan mín sagði mér það, en hún reykir nú enn svona þegar hún dettur í það allavega, en það er hennar mál að sjálfsögðu !

Áfangastaður nálgast og ekkert markvert hefur gerst á leiðinni nema í nágrenni við einn bæinn á leiðinni stöðvaði lögreglan þá og vildi vita hver ástæðan væri fyrir þessari lestarmyndun ? Já þessar löggur á þessum stað ættu nú að hugsa frekar um þennan hraðasktur sem þeir eru frægir fyrir að reyna að halda niðri. Þó minn maður bendi löggunni á óða manninn á Fíat húsbílnum þá verður sú löggan bara verri og segir: Ertu að grínast !! Já þessar löggur eru sérstakar, ætli þær verði ekki bráðum vopnaðar við öll og engin tækifæri, þá er eins og gott að segja ekki neitt því eflaust yrði vopninu beitt!!

Nú sjást þessi tvö fallegu hús og þau virðast nokkuð minni en ljósmyndir sýndu á heimasíðunni, malarvegurinn að húsunum hefur ekki verið heflaður í mjög mörg ár og það eru svo margar holur á honum að það gengur ekkert að forðast þær, það er hola við holu og að auki eru þær fullar af regnvatni og auðséð að það hafi ringt töluvert áður en hópurinn kom. Erfiðlega gengur að leggja hjólunum við húsin því jörð er blaut og hliðarstandarar síga niður í grasið, menn verða finna sér eitthvað til að setja undir þá svo hjólin haldist upprétt. Minn maður verður að finna stóra spítu því hjólið hans er frekar þungt !!

Húsin eru opnuð og á móti þeim taka óboðnir gestir í miklum mæli, það eru hundruðir af flugum þarna inni, lyktin er ekki góð og húsin virðast ekki hafa verið notuð lengi, það eru tvær tveggja manna kojur í hvoru húsi og við erum tólf með mér hugsar formaðurinn, átta manns í kojum og hinir á gólfinu, engar aukadýnur sjáanlegar en það eru lausar “sessur” í þessum eina sóffa í hvoru húsi, já þetta reddast hugsar minn maður þó sumir í hópnum séu farnir að tala um hver hafi pantað þetta og þeir ætli að fara leita sér að gistingu. Minn maður bendir á heitapottinn og segir til að létta á andrúmsloftinu: Nú fáum við okkur aðeins í tána og látum rennan í pottinn !! Það tekur nokkurn tíma að finna út hvernig eigi að láta renna í pottinn og það er auðséð að hann hefur ekki verið þrifinn í nokkuð langan tíma. Vatnið byrjar að renna og það er svona kakóbrúnt fyrstu tíu mínúturnar og að lokum verður það svona smá litað og minn maður brosir, dregur fram annan pelann sem hann faldi fyrir konunni. Bíður félögum sínum og þegar hann fær til baka er hann tómur !

Sumir eru að reyna að kveikja á grillinu og það gengur ekki alltof vel því brennarinn er ja svona aðeins ryðgaður og gasir flæðir frekar frjálslega, en þetta hefst og menn ætla að brenna af grindinni því hún ber þess merki að hún hafi ekki verið þrifin í langan tíma. Það komast fimm í pottinn í einu og þá með því að einn sitji í miðjunni, en þessir fimm ætla sér að nota hann og eru orðnir hressir og kalla stöðugt á meiri bjór og smá snaps, spyrja líka hvenær á að borða. Seinni pelinn er líka búinn og minn maður á bara einn bjór eftir !! Kvöldið er skemmtilegt menn vaða úr pottinum að grillinu, ná sér í brennda kótellettu og svo aftur í pottinn, það er orðin drulluslóð að pottinum að grillinu og inní bæði húsin, menn eru hættir að pissa inni því þetta eina klósett tekur ekki alltof vel við þegar sturtað er niður, eflaust er rotþróin full !! Kvöldið líður hratt og menn fara reyna koma sér fyrir, það var ákveðið að þessir yngstu fengju kojur og þessir gömlu væru á gólfinu, því þeir kæmust hvort er eð ekki uppí efri kojur !!

Minn maður á erfiða nótt, hann náði engum púða og þakkar nú fyrir að taka með sér öll þessi aukaföt, því hann liggur á þeim. Hrotur og búkhljóð eru á þeim nótum að það hefði verið betra að sofa á lestarstöð á háannatíma, en þetta var ódýrt og á heppilegum stað, já ekki nema þrjátíu km niður á aðalveginn og svo tíu km í næsta bæ. Menn eru líka að fara út til að pissa alla nóttina, því flestir voru með nóg af bjór fyrir sig. Minn maður liggur þarna og hugsar hvað þetta sé æði og gaman, hvað besta hjólið hafi farið vel með hann, enn þá allt í einu er stigið á lærið á honum og það hressilega og sá sem er þarna á ferð, hefur engar áhyggjur af því heldur rekur hressilega við og segir upphátt uss ég þarf að pissa aftur og nýbúin !!

Morgunverður á borðum kallar minn maður því klukkan er orðin átta og nú skal haldið í smá ferðalag um nágrennið og skoða fallegan foss sem og einhverja gamla kirkju. En menn eru eitthvað þreyttir, enda búnir að vera í löngu ferðalagi. Klukkan er orðin hálf ellefu og nú eru menn loksins komnir á fætur, sumir fara beint í pottinn sem er likari drullupotti en heitum potti, þrátt fyrir að gleymst hafi að skrúfa fyrir rennslið í hann, já menn eru líka fá sér smá bjór með þurru fransbrauði. Að lokum eru það fimm sem halda í þessa stuttu skoðunarferð um nágrennið og sú ferð er bara góð, minn maður kemst á klósettið í næsta bæ og fær sér líka aðeins að borða, því einhverjir borðuðu matinn hans sem konan hafði tekið til, en alltaf gaman að gleðja félaga sína.

Þegar komið er til baka er mikið stuð á staðnum, potturinn góði er í fullri notkun og grillið er líka í gangi, það eru pappadiskar útum allt utandyra sem innan, ásamt tómum bjórdósum. Þessir fimm eru varla búnir að leggja hjólunum þegar einn þeirra sem eftir varð kallar: Þið verið að drífa ykkur í næsta bæ og kaupa meira “bús” áður en lokað er. Minn maður segist redda þessu og leggur aftur af stað ásamt einum öðrum sem segist hvort er eða þurfa kaupa meiri mat fyrir sig. Kvöldið líður eins og fyrra kvöldið sem og nóttin, minn maður er orðin mjög þreyttur og sefur ekkert því hann drakk ekki mikið. En þetta er frábært góðir félagar og mikið fjör.

Helgin er liðin með tveimur skoðunarferðum fimm í þeirri fyrri en aðeins þrír í þeirri seinni !! Nú skal haldið heim, menn eru mislengi að vakna og því erfitt að fara að taka til. En minn maður fór framúr kl. sjö og fór að hreinsa upp rusl utandyra, síðan reynt að þrífa pottinn sem í raun gekk ekki, en leiguskilmálar voru á þeim nótum að húsunum yrði skilað hreinum og ekkert rusl á staðnum !! Það er ekki fyrr en uppúr tíu að fyrstu menn fara á fætur og röfla um að gott væri að fá eitthvað að borða, því löng ferð sé í vændum. Það er með herkjum að menn fást til að hjálpa við að taka til, en að lokum er þetta komið, þrír úr hópnum taka að sér að ferja rusl, en minn maður getur ekkert tekið því hans hjól er fullhlaðið. Lagt er af stað, veðrið er fallegt eins og það hefur verið alla helgina og minn maður minnir alla á að halda hópinn og huga að umferðahraða.

Það er stöðvað í næsta bæ og þessir þrír losa sig við allt ruslið og sumir fá sér puslu og kók, eða annað, minn maður fær sér tvær pulsur því hann er svangur vel. Menn tala ekki mikið en minnast á frábæra helgi og þynnku. Lagt er stað og það líður ekki langur tími þangað til allt í einu: Einn úr hópnum tekur framúr hinum og hverfur augsýn, það fylgja honum aðrir þrír skömmu síðar. Að lokum er það minn maður og sá næst elsti sem eftir eru og halda sér á réttum ökuhraða, en menn verða fá að spretta úr spori og þá sérstakleg þessir yngri, maður er ungur og leikur sér hugsar minn maður með sér. Að lokum er heim komið eftir frábæra helgi og minn maður getur ekki beðið eftir næstu ferð á næsta ári. Hann gengur frá hjólinu og öllum búnaði því annars myndi konan taka hann á teppið. Það er engin heima svo minn maður fer að þrífa hjólið og ekki veitir af því það er skítugt mjög, hann er varla hálfnaður þegar konan kemur heim og heilsar með orðunum: Er maturinn ekki að vera til, Sigga frænka og Gunni eru að koma í mat eftir hálftíma !!!!

Höfundur er:  fer aldrei í ferðalög, því konan gefur ekki leyfi !!

Formaðurinn og gjaldkerinn fóru í hina árlegu skógræktarferð í dag.

Það er góður árangur af þessu starfi þrátt fyrir að þetta sé langt inni í landi og hátt yfir sjávarmáli.

Sjá myndir í nýju albúmi.

Einnig er hér linkur á myndband sem BMW klúbburinn gerði um ferð sína í mótorhjólaskóginn 2017.

https://vimeo.com/218549095